حافظ غزل شماره 476
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 476
نسیم صبح سعادت! بدان نشان که تو دانی
گذر به کوی فلان کن، در آن زمان که تو دانی
تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی، نه به فرمان، چنان بران که تو دانی
بگو که جان عزیزم، ز دست رفت خدا را
ز لعل روح‌فزایش، ببخش آن که تو دانی
من این حروف نوشتم، چنان که غیر ندانست
تو هم ز روی کرامت، چنان بخوان که تو دانی
خیال تیغ تو با ما، حدیث تشنه و آب است
اسیر خویش گرفتی، بکُش چنان که تو دانی
امید در کمرِ زَرکِش‌ات چگونه ببندم؟
دقیقه‌ای است نگارا، در آن میان که تو دانی
یکی است تُرکی و تازی، در این معامله حافظ
حدیث عشق بیان کن، بدان زبان که تو دانی
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 476 حافظ: نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
غزل شماره 476 حافظ یکی از غزل‌های زیبا و پر رمز و راز دیوان اوست که مضمون اصلی آن، جستجوی سعادت و خوشبختی و همچنین ارتباط با عالم غیب و اسرار آفرینش است. حافظ در این غزل، با زبانی رمزآمیز و تصاویری زیبا، به توصیف حالتی درونی و جستجوی معنوی می‌پردازد.
مفهوم کلی غزل:
در این غزل، حافظ از نسیم صبح به عنوان نمادی از سعادت و خوشبختی یاد می‌کند و از او می‌خواهد تا به سوی او بیاید. شاعر در واقع به دنبال رسیدن به آرامش درونی و کشف حقایق هستی است و از نسیم صبح به عنوان راهنمایی برای این سفر معنوی یاد می‌کند.
تفسیر بیت به بیت:
بیت اول: “نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی”
شاعر می‌گوید: ای نسیم صبح که نشانه سعادت هستی، به آن نشانی که خودت می‌دانی بیا. این بیت، آغازین و محوری‌ترین بیت غزل است که کل مفاهیم بعدی را در بر می‌گیرد.
بیت دوم: “به کوی فلان گذر کن در آن زمان که تو دانی”
شاعر می‌گوید: به آن کوچه و مکان که خودت می‌دانی برو. این بیت، به مکان و زمان مناسب برای رسیدن به سعادت اشاره دارد.
بیت سوم: “تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت”
شاعر می‌گوید: تو پیام‌آور رازهای نهانی هستی و چشم من به راه توست. این بیت، به ارتباط شاعر با عالم غیب و جستجوی او برای کشف اسرار اشاره دارد.
بیت چهارم: “به مردمی نه به فرمان چنان بران که تو دانی”
شاعر می‌گوید: با نرمی و آرامی و به آن صورتی که خودت می‌دانی حرکت کن. این بیت، به شیوه رسیدن به سعادت اشاره دارد.
نکات قابل توجه:
- رمزآمیزی: این غزل، بسیار رمزآمیز است و مفاهیم آن را می‌توان به صورت‌های مختلفی تفسیر کرد.
- جستجوی سعادت: جستجوی سعادت و خوشبختی، مضمون اصلی این غزل است.
- ارتباط با عالم غیب: شاعر به دنبال ارتباط با عالم غیب و کشف اسرار آفرینش است.
- نسیم صبح به عنوان نماد: نسیم صبح در این غزل، نمادی از سعادت، خوشبختی و روح الهی است.
نتیجه‌گیری:
غزل 476 حافظ، یک غزل عرفانی و فلسفی است که به زیبایی جستجوی انسان برای رسیدن به سعادت و کمال را به تصویر می‌کشد. این غزل، نشان از عمق اندیشه و شناخت شاعر نسبت به جهان هستی دارد. با خواندن این غزل، می‌توان به درک بهتری از مفاهیم عرفانی و فلسفی رسید.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
