حافظ غزل شماره 475
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 475
گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی
شیرین‌تر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی
تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی
صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی
گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی
چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی
چون اشک بیندازیش از دیدهٔ مردم
آن را که دمی از نظر خویش برانی
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 475 حافظ: گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
غزل شماره 475 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و زیباترین غزل‌های دیوان اوست که شاعر در آن با زبانی شیوا و تصاویری بدیع، به توصیف زیبایی و کمالات معشوق پرداخته است.
مفهوم کلی غزل:
در این غزل، حافظ با استفاده از زیباترین واژه‌ها و تشبیهات، به توصیف زیبایی معشوق خود می‌پردازد و او را به یوسف پیامبر تشبیه می‌کند. شاعر با این تشبیه، به طور ضمنی به زیبایی بی‌نظیر و کمالات معنوی معشوق اشاره می‌کند.
تفسیر بیت به بیت:
بیت اول: “گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی”
شاعر می‌گوید: مردم می‌گویند که تو یوسف دیگری هستی. این بیت، آغازین و محوری‌ترین بیت غزل است که کل مفاهیم بعدی را در بر می‌گیرد.
بیت دوم: “ستاره رخ تو به جمالش جهان را می‌فزاید”
شاعر می‌گوید: زیبایی روی تو، زیبایی جهان را دوچندان می‌کند. این بیت، نشان از اهمیت و تأثیرگذاری زیبایی معشوق بر جهان دارد.
بیت سوم: “دهان تو را نمی‌توان به غنچه تشبیه کرد”
شاعر می‌گوید: نمی‌توان دهان تو را به غنچه تشبیه کرد، زیرا غنچه هرگز همچون دهان تو کوچک و زیبا نیست. این بیت، به توصیف زیبایی لب‌های معشوق می‌پردازد.
بیت چهارم: “که غنچه هرگز به کمالی نرسد که تو داری”
شاعر می‌گوید: غنچه هرگز به زیبایی و کمال تو نمی‌رسد. این بیت، بر زیبایی و کمالات بی‌نظیر معشوق تأکید می‌کند.
نکات قابل توجه:
- تشبیه به یوسف: تشبیه معشوق به یوسف، نشان از زیبایی بی‌نظیر و کمالات معنوی او دارد.
- زیبایی و کمال: زیبایی و کمال معشوق، محور اصلی این غزل است. شاعر با استفاده از زیباترین واژه‌ها و تشبیهات، به توصیف این زیبایی می‌پردازد.
- عشق و دلدادگی: این غزل، بیانگر عشق عمیق و دلدادگی شاعر به معشوق است.
نتیجه‌گیری:
غزل 475 حافظ، یک غزل عاشقانه و پر از احساس است که به زیبایی زیبایی و کمالات معشوق را به تصویر می‌کشد. این غزل، یکی از محبوب‌ترین غزل‌های حافظ است که هر بار با خواندن آن، احساس عشق و دلدادگی را در دل انسان زنده می‌کند.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
