حافظ غزل شماره 391
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 391
خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟
تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن
غم دل چند توان خورد؟ که ایام نماند
گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن؟
مرغ کم‌حوصله را گو غم خود خور که بر او
رحم ِ آن کس که نهد دام چه خواهد بودن؟
باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش
اعتبار سخن عام چه خواهد بودن؟
دست‌رنج تو همان به که شود صرف به کام
دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن؟
پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش
از خط جام که فرجام چه خواهد بودن
بردم از ره دل حافظ به دف و چنگ و غزل
تا جزای من بدنام چه خواهد بودن
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 391 حافظ: خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
غزل شماره 391 حافظ یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین غزل‌های اوست که به موضوع هستی، زندگی، مرگ و لذت‌های دنیوی می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، به پرسش‌هایی درباره زندگی و مرگ می‌پردازد و به دنبال یافتن معنای زندگی است.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن”؛ حافظ می‌گوید چه چیزی لذت‌بخش‌تر از فکر کردن به شراب و جام است؟ این بیت به طور کلی به لذت‌های دنیوی اشاره دارد.
- بیت دوم: “تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن”؛ حافظ می‌خواهد بداند که سرانجام زندگی چه خواهد بود و به دنبال یافتن معنای زندگی است.
- بیت سوم: “غم دل چند توان خورد که ایام نماند”؛ حافظ می‌گوید که تا کی می‌توان غم خورد، زیرا ایام و روزگار دائمی نیستند.
- بیت چهارم: “گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن”؛ حافظ می‌گوید که اگر نه دل باشد و نه روزگار، پس چه چیزی باقی می‌ماند؟
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، به پرسش‌هایی درباره زندگی، مرگ و لذت‌های دنیوی می‌پردازد. او به دنبال یافتن معنای زندگی است و در عین حال به لذت بردن از لحظات زندگی نیز تاکید می‌کند. این غزل، بیانگر جستجوی انسان برای یافتن معنا و هدف در زندگی است.
معانی ضمنی:
- لذت‌های دنیوی: حافظ به لذت‌های دنیوی مانند شراب و جام اشاره می‌کند.
- مرگ و فناپذیری: حافظ به مرگ و فناپذیری انسان اشاره می‌کند.
- جستجوی معنا: حافظ به دنبال یافتن معنای زندگی است.
- لذت بردن از زندگی: حافظ به لذت بردن از لحظات زندگی تاکید می‌کند.
تفسیرهای دیگر:
- تفسیر فلسفی: برخی مفسران، این غزل را به عنوان یک پرسش فلسفی درباره ماهیت زندگی و مرگ تفسیر می‌کنند.
- تفسیر عرفانی: برخی دیگر، این غزل را به عنوان یک جستجوی عرفانی برای یافتن حقیقت مطلق تفسیر می‌کنند.
- تفسیر اجتماعی: برخی نیز این غزل را به عنوان یک انتقاد به وضعیت اجتماعی و سیاسی زمانه خود تفسیر می‌کنند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه فلسفه و عرفان: این غزل می‌تواند برای بررسی پرسش‌های فلسفی و عرفانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر تفکرات عمیق و فلسفی حافظ است.
- حافظ در این غزل، به پرسش‌هایی می‌پردازد که برای همه انسان‌ها مطرح است.
- این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و در عین حال اندیشه‌برانگیز است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
