غزل شماره 323 حافظ: ز دست کوته خود زیر بارم

غزل 323 حافظ یکی از غزل‌های عمیق و پرمعنای این شاعر بزرگ است که در آن، با زبانی ساده و روان، به موضوعات مختلفی همچون امید، ناامیدی، عشق، و تلاش برای رسیدن به هدف پرداخته است.

متن غزل:

ز دست کوته خود زیر بارم به لطف آن سری امیدوارم که گر چه در طلب آن سرو بالا به زیر سایه اش روزگارم … (بقیه‌ی غزل)

تفسیر بیت به بیت:

• بیت اول: شاعر با این بیت، به وضعیت ناگوار خود اشاره می‌کند و می‌گوید که به دلیل ناتوانی و کمبود توانایی‌هایش، زیر بار مشکلات سنگین زندگی خم شده است. اما در عین حال، به آینده امیدوار است.
• بیت دوم: حافظ در این بیت، به معشوق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که به لطف او امیدوار است. او می‌گوید که اگرچه در تلاش برای رسیدن به معشوق (که مانند سرو بلند و بالایی است) است، اما به زیر سایه او پناه برده است.

تفسیر کلی غزل:

در این غزل، حافظ به زیبایی به موضوع امید و ناامیدی پرداخته است. او نشان می‌دهد که حتی در سخت‌ترین شرایط، امید به آینده می‌تواند انسان را زنده نگه دارد. همچنین، او به اهمیت عشق و تلاش برای رسیدن به اهداف اشاره می‌کند. شاعر در این غزل، به ما یادآوری می‌کند که در زندگی همیشه ups and downs وجود دارد و مهم این است که در سختی‌ها ناامید نشویم و به امید آینده باشیم.

مفهوم‌های کلیدی در غزل:

• امید: به عنوان نیرویی قدرتمند که انسان را در سختی‌ها یاری می‌کند.
• ناامیدی: احساس یأس و ناامیدی از آینده.
• عشق: به عنوان نیرویی که می‌تواند انسان را به حرکت و تلاش وادار کند.
• تلاش: کوشش برای رسیدن به اهداف و آرزوها.

تعبیر فال:

تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود مشکلاتی در زندگی فرد باشد که او را تحت فشار قرار داده است. همچنین، این غزل می‌تواند به فرد امید بدهد که با تلاش و پشتکار می‌تواند بر مشکلات غلبه کند و به موفقیت برسد.

نکات قابل توجه:

• این غزل، یکی از غزل‌های پرطرفدار حافظ است و بارها مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است.
• مفاهیم موجود در این غزل، همچنان برای انسان‌های امروز نیز جذاب و قابل تأمل است.
• این غزل، می‌تواند به عنوان یک منبع الهام برای افرادی که با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند، باشد.