غزل شماره 52 دیوان شمس مولانا
فال مولانا با تفسیر
ابتدا با خلوص نیت و قلبی سرشار از اعتماد نیت کنید.
آنگاه برای گرفتن فال مولانا بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
غزل شماره 52 دیوان شمس مولانا
چون همه عشق روی تست جمله رضای نفس ما
کفر شده‌ست لاجرم ترک هوای نفس ما
چونکه به عشق زنده شد، قصد غزاش چون کنم؟
غمزه خونی تو شد حج و غزای نفس ما
نیست ز نفس ما مگر نقش و نشان سایه‌ای
چون به خم دو زلف تست مسکن و جای نفس ما
عشق فروخت آتشی کآب حیات از او خجل
پرس که از برای که آن ز برای نفس ما
هژده هزار عالم عیش و مراد عرضه شد
جز به جمال تو نبود جوشش و رای نفس ما
دوزخ جای کافران، جنت جای مؤمنان
عشق برای عاشقان، محو سزای نفس ما
اصل حقیقت وفا سر خلاصه رضا
خواجه روح شمس دین بود صفای نفس ما
در عوض عبیر جان در بدن هزار سنگ
از تبریز خاک را کحل ضیای نفس ما
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 52 دیوان شمس مولانا
توصیف کلی غزل:
این غزل مولانا، یک مناجات عارفانه و عاشقانه با معشوق است. شاعر در این غزل، به توصیف عشق سوزان خود به معشوق و تأثیر عمیقی که معشوق بر او گذاشته است می‌پردازد. این غزل، بیانگر شور و شوق عرفانی شاعر نسبت به معشوق و رسیدن به کمال است.
مفاهیم اصلی:
- عشق به عنوان محور همه چیز: در این غزل، عشق به عنوان محرک اصلی همه اعمال و افکار انسان معرفی شده است. هر آنچه انسان انجام می‌دهد، به نوعی به عشق مرتبط است.
- وحدت وجود: شاعر به وحدت وجود و اتحاد انسان با خداوند اشاره می‌کند. او می‌گوید که انسان می‌تواند با طی مراحل عرفانی، به مقام قرب الهی برسد.
- سیر و سلوک معنوی: شاعر به سیر و سلوک معنوی و تزکیه نفس اشاره می‌کند. او از مراحل مختلف این سیر عبور کرده و به مقام عشق رسیده است.
- نمادها و استعاره‌ها: مولانا در این غزل، از نمادها و استعاره‌های بسیاری استفاده کرده است که هر کدام به جنبه‌ای از عشق و عرفان اشاره دارند.
تفسیر مفصل‌تر:
شاعر می‌گوید که تمام امیال و خواسته‌های او به عشق معشوق گره خورده است.
ترک عشق معشوق برای شاعر کفرآمیز است.
عشق به معشوق باعث شده است که شاعر از همه چیز دنیا دست بکشد.
عشق آتشینی که در دل شاعر شعله‌ور شده، آب حیات را شرمنده کرده است.
تمام لذت‌ها و نعمت‌های دنیا در مقایسه با عشق به معشوق هیچ ارزشی ندارند.
جهنم برای کافران و بهشت برای مؤمنان است و عشق پاداش عاشقان است.
حقیقت و وفا در نهایت به رضا و تسلیم در برابر خواست معشوق ختم می‌شود.
شمس تبریزی باعث روشنی و نورانیت دل شاعر شده است.
اهمیت این غزل:
این غزل یکی از شاهکارهای ادبیات عرفانی فارسی است. مولانا در این غزل، با زبان شاعرانه و عرفانی، به بیان مفاهیم عمیق عرفانی پرداخته است. این غزل، یک سفر عرفانی کامل از آغاز تا انتها را توصیف می‌کند و برای بسیاری از عارفان و سالکان راه عشق، الهام‌بخش بوده و خواهد بود.
نکات قابل توجه:
- این غزل، سرشار از نمادها و استعاره‌های عرفانی است.
- مفاهیم این غزل بسیار عمیق است و برای درک کامل آن، نیاز به مطالعه و تأمل بیشتری است.
- این غزل، یک سفر عرفانی کامل را توصیف می‌کند.
تفسیر کامل این غزل، نیازمند دانش عمیقی از عرفان اسلامی و ادبیات فارسی است.
نکات اضافی برای تفسیر عمیق‌تر:
- هر بیت از این غزل، حاوی معانی چندلایه است و نیاز به تفسیر دقیق دارد.
- برای درک بهتر این غزل، باید به زندگی و اندیشه‌های مولانا و همچنین به عرفان اسلامی آشنا بود.
- این غزل، یک دعوت به عشق و معرفت است و به انسان نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند به کمال برسد.
لینک‌های مفید دیگر: فال حافظ ، فال انبیاء ، فال مولانا ، گوگل
کلمات کلیدی: غزلیات دیوان شمس ، تفسیر غزلیات دیوان شمس ، غزلیات دیوان شمس مولانا ، اشعار مولانا ، دیوان مولانا شمس تبریزی ، بهترین اشعار دیوان شمس ، ناب ترین اشعار مولانا ، غزلیات مولانا ، غزلیات مولانا جلال الدین ، رباعیات مولانا ، زیباترین رباعیات مولانا ، اشعار کوتاه مولانا
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
