غزل شماره 50 دیوان شمس مولانا
فال مولانا با تفسیر
ابتدا با خلوص نیت و قلبی سرشار از اعتماد نیت کنید.
آنگاه برای گرفتن فال مولانا بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
غزل شماره 50 دیوان شمس مولانا
ای بگرفته از وفا گوشه کران چرا چرا
بر من خسته کرده‌ای روی گران چرا چرا
بر دل من که جای تست کارگه وفای تست
هر نفسی همی‌زنی زخم سنان چرا چرا
گوهر تو به گوهری برد سبق ز مشتری
جان و جهان همی‌بری جان و جهان چرا چرا
چشمه خضر و کوثری ز آب حیات خوشتری
ز آتش هجر تو منم خشک دهان چرا چرا
مهر تو جان نهان بود مهر تو بی‌نشان بود
در دل من ز بهر تو نقش و نشان چرا چرا
گفت که جان جان منم دیدن جان طمع مکن
ای بنموده روی تو صورت جان چرا چرا
ای تو به نور مستقل وی ز تو اختران خجل
بس دودلی میان دل ز ابر گمان چرا چرا
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 50 دیوان شمس مولانا: ای بگرفته از وفا
توصیف کلی غزل:
این غزل مولانا، یک مناجات عارفانه و عاشقانه با معشوق است. شاعر در این غزل، از معشوق خود به دلیل بی‌مهری و دوری گله می‌کند و از او می‌خواهد که به او توجه کند. این غزل، بیانگر درد و رنج فراق و دوری از معشوق است.
مفاهیم اصلی:
- فراق و دوری: شاعر در این غزل، از فراق معشوق رنج می‌برد و از او می‌خواهد که به او بازگردد.
- عشق سوزان: عشق در این غزل به عنوان آتش سوزانی توصیف شده است که تمام وجود شاعر را فرا گرفته است.
- وحدت وجود: شاعر به وحدت وجود و اتحاد انسان با خداوند اشاره می‌کند. او می‌گوید که انسان می‌تواند با طی مراحل عرفانی، به مقام قرب الهی برسد.
- نمادها و استعاره‌ها: مولانا در این غزل، از نمادها و استعاره‌های بسیاری استفاده کرده است که هر کدام به جنبه‌ای از عشق و عرفان اشاره دارند.
تفسیر مفصل‌تر:
شاعر از معشوق می‌پرسد که چرا از او روی برگردانده و به او بی‌مهری می‌کند.
شاعر می‌گوید که دل او خانه معشوق است و معشوق با هر نفس کشیدن، زخمی بر دل او می‌زند.
شاعر به ارزش و مقام والای معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که او از همه چیز برتر است.
شاعر از تشنگی شدید خود در فراق معشوق سخن می‌گوید.
شاعر به عشق پنهانی خود به معشوق اشاره می‌کند.
معشوق به شاعر می‌گوید که او همه چیز شاعر است و نیازی به دیدن او نیست.
شاعر از تردیدها و شک‌هایی که در دل دارد سخن می‌گوید.
اهمیت این غزل:
این غزل یکی از شاهکارهای ادبیات عرفانی فارسی است. مولانا در این غزل، با زبان شاعرانه و عرفانی، به بیان درد و رنج فراق و دوری از معشوق پرداخته است. این غزل، برای بسیاری از عاشقان و سالکان راه عشق، الهام‌بخش بوده و خواهد بود.
نکات قابل توجه:
- این غزل، سرشار از نمادها و استعاره‌های عرفانی است.
- مفاهیم این غزل بسیار عمیق است و برای درک کامل آن، نیاز به مطالعه و تأمل بیشتری است.
- این غزل، یک سفر عرفانی کامل از آغاز تا انتها را توصیف می‌کند.
تفسیر کامل این غزل، نیازمند دانش عمیقی از عرفان اسلامی و ادبیات فارسی است.
نکات اضافی برای تفسیر عمیق‌تر:
- هر بیت از این غزل، حاوی معانی چندلایه است و نیاز به تفسیر دقیق دارد.
- برای درک بهتر این غزل، باید به زندگی و اندیشه‌های مولانا و همچنین به عرفان اسلامی آشنا بود.
- این غزل، یک دعوت به عشق و معرفت است و به انسان نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند به کمال برسد.
لینک‌های مفید دیگر: فال حافظ ، فال انبیاء ، فال مولانا ، گوگل
کلمات کلیدی: غزلیات دیوان شمس ، تفسیر غزلیات دیوان شمس ، غزلیات دیوان شمس مولانا ، اشعار مولانا ، دیوان مولانا شمس تبریزی ، بهترین اشعار دیوان شمس ، ناب ترین اشعار مولانا ، غزلیات مولانا ، غزلیات مولانا جلال الدین ، رباعیات مولانا ، زیباترین رباعیات مولانا ، اشعار کوتاه مولانا
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
