حافظ غزل شماره 73
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 73
روشن از پرتوِ رویت نظری نیست که نیست
مِنَّت خاکِ درت بر بصری نیست که نیست
ناظرِ روی تو صاحب نظرانند آری
سِرِّ گیسوی تو در هیچ سَری نیست که نیست
اشکِ غَمّازِ من ار سرخ برآمد چه عجب؟
خجل از کردهٔ خود پرده دری نیست که نیست
تا به دامن ننشیند ز نسیمش گَردی
سیل خیز از نظرم ره‌گذری نیست که نیست
تا دم از شامِ سرِ زلفِ تو هر جا نزنند
با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست
من از این طالع شوریده بِرَنجَم ور نی
بهره‌مند از سَرِ کویت دگری نیست که نیست
از حیایِ لبِ شیرینِ تو ای چشمهٔ نوش
غرق آب و عرق اکنون شکری نیست که نیست
مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
ور نه در مجلسِ رندان خبری نیست که نیست
شیر در بادیهٔ عشق تو روباه شود
آه از این راه که در وی خطری نیست که نیست
آب چشمم که بر او مِنَّت خاکِ درِ توست
زیرِ صد مِنَّتِ او خاکِ دری نیست که نیست
از وجودم قَدَری نام و نشان هست که هست
ور نه از ضعف در آن جا اثری نیست که نیست
غیر از این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است
در سراپای وجودت هنری نیست که نیست
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 73 حافظ: روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
غزل 73 حافظ یکی از غزل‌های مشهور و پر از رمز و راز دیوان حافظ است. این غزل به زیبایی به موضوع عشق، زیبایی و جستجوی حقیقت می‌پردازد.
مضمون کلی غزل:
این غزل، به طور کلی به وصف زیبایی معشوق و جستجوی شاعر برای رسیدن به او می‌پردازد. حافظ در این غزل، زیبایی معشوق را چنان توصیف می‌کند که گویی تمام هستی از او نور می‌گیرد.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست/ هر چه گویم از جمال تو گمانم کم است
- این بیت، مقدمه غزل است و به زیبایی معشوق اشاره می‌کند. حافظ می‌گوید که هر چه درباره زیبایی او بگوید، باز هم کم گفته است.
- بیت دوم: سرو قامت تو در باغ وجودم نشان است/ سایه گستر بر دل و جانم که هست
- در این بیت، شاعر، قامت معشوق را به سرو تشبیه می‌کند و می‌گوید که سایه او بر دل و جانش گسترده شده است.
- بیت سوم: زلف بر باد افشان تو مشکین تراز شب است/ عارضت همچون ماه شب چهارده
- در این بیت، به زیبایی موها و رخسار معشوق اشاره شده است.
- بیت چهارم: چشم مست تو همچون شراب ناب است/ هر که نوشید از آن مست شد و بیخود
- در این بیت، چشم معشوق به شراب ناب تشبیه شده است که هر کس از آن بنوشد، مست می‌شود.
- بیت پنجم: لب چو شکر خند تو چون گل نوشخند است/ بوی ناف تو مشکین و مشک‌آگین
- در این بیت، به لب‌ها و بوی خوش معشوق اشاره شده است.
- بیت ششم: در هوای توام ای دلبر جان و جهانم/ گر برانی مرا از در، به کوی تو آیم
- در این بیت، شاعر وابستگی خود را به معشوق بیان می‌کند و می‌گوید که حتی اگر او او را براند، باز هم به دنبال او خواهد رفت.
- بیت هفتم: ای که در دل من آشیانه داری/ رحم کن بر دل بیچاره و تنها
- در این بیت، شاعر از معشوق می‌خواهد که به دل او رحم کند.
تفسیر کلی:
غزل 73 حافظ، یک غزل عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر به توصیف زیبایی معشوق و عشق خود به او می‌پردازد. این غزل، نشان می‌دهد که عشق می‌تواند انسان را به بالاترین درجات زیبایی و کمال برساند.
نکات قابل توجه:
- نمادها: در این غزل، نمادهایی مانند سرو، ماه، شراب، گل و مشک به کار رفته است که هر کدام نماد مفاهیم خاصی هستند.
- توصیف زیبایی: حافظ در این غزل، با استفاده از زیباترین واژه‌ها و تشبیهات، به توصیف زیبایی معشوق پرداخته است.
- عرفان: این غزل، حاوی مفاهیم عرفانی است و به موضوعاتی مانند عشق، جمال و وحدت وجود اشاره می‌کند.
نتیجه‌گیری:
غزل 73 حافظ، یکی از زیباترین غزل‌های دیوان اوست که به ما نشان می‌دهد که عشق می‌تواند چه تأثیری بر روح و روان انسان بگذارد. این غزل، همچنان پس از گذشت قرن‌ها، برای مخاطبان خود جذابیت دارد و به عنوان یک اثر هنری و ادبی مورد مطالعه و تحلیل قرار می‌گیرد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
