حافظ غزل شماره 7
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 7
صوفی بیا که آینه صافیست جام را
تا بنگری صفای می لعلفام را
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالیمقام را
عَنقا شکار کَس نشود دام بازچین
کآنجا همیشه باد به دست است، دام را
در بزم دور، یکدو قدح درکش و برو
یعنی طمع مدار وصال دوام را
ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش
پیرانهسر مکن هنری ننگ و نام را
در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند
آدمْ بهشتْ، روضهٔ دارُالسَلام را
ما را بر آستان تو بس حق خدمت است
ای خواجه بازبین به تَرَحُّم غلام را
حافظ مرید جام می است ای صبا برو
وز بنده بندگی برسان شیخ جام را
توضیح . معنی . تفسیر
غزل شماره 7 حافظ: صوفی بیا که آینه صافیست جام را
غزل هفتم حافظ با بیت آغازین “صوفی بیا که آینه صافیست جام را” یکی از غزلهای مشهور و پرخوانندهی این شاعر بزرگ است. این غزل بیشتر به موضوعات عرفانی، عشق و زیبایی میپردازد و حاوی مفاهیمی چون معرفت، شراب، و جهان هستی است.
معنی بیت به بیت:
- صوفی بیا که آینه صافیست جام را: ای صوفی بیا تا در جام شراب، آینهای صاف و زلال ببینی.
- تا بنگری صفای می لعلفام را: تا صفای شراب سرخ رنگ را ببینی.
- راز درون پرده ز رندان مست پرس: راز نهفته در درون را از رندان مست بپرس.
- کاین حال نیست زاهد عالیمقام را: زیرا زاهد با مقام بالا چنین حالی ندارد.
- عنقا شکار کَس نشود دام بازچین: سیمرغ (نماد کمال) را نمیتوان با دام شکار کرد.
- کآنجا همیشه باد به دست است، دام را: زیرا در آن مکان همیشه باد به دست شکارچی است و دام بی اثر است.
- در بزم دور، یکدو قدح درکش و برو: در مجلس، یک یا دو جام شراب بنوش و برو.
- یعنی طمع مدار وصال دوام را: یعنی به وصل دائمی امیدوار نباش.
- ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش: ای دل، جوانی گذشت و تو گلی از عیش نچیدی.
- پیرانهسر مکن هنری ننگ و نام را: در پیری کار ننگینی انجام نده.
- در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند: در لذت آنی بکوش، زیرا مانند آبشخور دائمی نیست.
- آدم بهشتْ، روضهٔ دارُالسَلام را: آدم بهشت را باغ امن و آرام میدانست.
- ما را بر آستان تو بس حق خدمت است: ما را بر آستان تو حق خدمتگزاری است.
- ای خواجه بازبین به تَرَحُّم غلام را: ای آقا، به غلام خود ترحم کن.
- حافظ مرید جام می است ای صبا برو: ای نسیم، به حافظ بگو که بندهی جام شراب است.
- وز بنده بندگی برسان شیخ جام را: و از طرف من به شیخ جام سلام برسان.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، به موضوعات عرفانی و فلسفی میپردازد. او شراب را نمادی از معرفت و حقیقت میداند و از طریق آن به کشف اسرار هستی دعوت میکند. همچنین، به ناپایداری دنیا و اهمیت لحظه حال اشاره میکند.
نکات کلیدی:
- عرفان و فلسفه: این غزل سرشار از مفاهیم عرفانی و فلسفی است.
- شراب به عنوان نماد: شراب در این غزل نماد معرفت، حقیقت و عشق است.
- ناپایداری دنیا: حافظ به ناپایداری دنیا و اهمیت لحظه حال اشاره میکند.
- عشق و زیبایی: عشق و زیبایی نیز در این غزل حضور دارند.
تفسیرهای مختلف:
- تفسیر عرفانی: در تفسیر عرفانی، شراب نماد معرفت و حقیقت است و رندان مست نماد عرفا و سالکان راه حق هستند.
- تفسیر فلسفی: در تفسیر فلسفی، شراب نماد هستی و جهان هستی است و حافظ به وحدت وجود اشاره میکند.
- تفسیر ادبی: در تفسیر ادبی، بر زیبایی کلمات و ساختار غزل تأکید میشود و از جنبههای هنری شعر تحلیل میشود.
ملاحظات:
- تفسیرهای مختلف: هر غزل حافظ میتواند تفسیرهای مختلفی داشته باشد و هر کس با توجه به جهان بینی و تجربیات خود، میتواند برداشت متفاوتی از آن داشته باشد.
- نمادها: نمادهایی مانند شراب، سیمرغ و رندان مست در این غزل دارای معانی نمادین هستند.
- عرفان و فلسفه: اشعار حافظ سرشار از مفاهیم عرفانی و فلسفی است و درک کامل آنها نیازمند مطالعه و تحقیق بیشتر است.
امیدوارم این تفسیر برایتان مفید بوده باشد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: