حافظ غزل شماره 59
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 59
دارم امید عاطفتی از جناب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
دانم که بُگذرد ز سرِ جرمِ من که او
گرچه پریوش است ولیکن فرشته خوست
چندان گریستیم که هر کس که برگذشت
در اشکِ ما چو دید روان گفت کـاین چه جوست؟
هیچ است آن دهان و نبینم از او نشان
موی است آن میان و ندانم که آن چه موست
دارم عجب ز نقشِ خیالش که چون نرفت
از دیدهام که دَم به دَمش کار شُست و شوست
بی گفت و گوی زلفِ تو دل را همیکشد
با زلف دلکَش تو که را روی گفت و گوست؟
عمریست تا ز زلفِ تو بویی شنیدهام
زان بوی در مشامِ دلِ من هنوز بوست
حافظ بد است حالِ پریشانِ تو، ولی
بر بویِ زلفِ یار پریشانیَت نکوست
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 59 حافظ: دارم امید عاطفتی از جناب دوست
غزل 59 حافظ یکی از غزلهای مشهور و پررمز و راز دیوان اوست که به موضوع عشق، امید، توبه و پشیمانی میپردازد. این غزل با استفاده از نمادها و تعابیر عرفانی، به بیان مفاهیم عمیقی همچون عشق الهی، پشیمانی از گناه و امید به بخشش میپردازد.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ از گناهی که مرتکب شده پشیمان است و امیدوار به بخشش معشوق است. او با زبانی شاعرانه و پر از احساس، به توصیف حال خود و پشیمانیاش میپردازد. حافظ در این غزل به زیباییهای طبیعت، عشق به خداوند و لذتهای معنوی اشاره میکند و به خواننده توصیه میکند که به دنبال آرامش درونی باشد.
تفسیر بیت به بیت
هر بیت از این غزل، حاوی معانی ژرفی است که نیازمند تفسیر و تحلیل دقیق است. برخی از مفسران، این غزل را نمادی از عشق عرفانی و رابطه انسان با خداوند دانستهاند.
بیت اول: دارم امید عاطفتی از جناب دوست:
- معنی: من امیدوار به عفو و بخشش دوست هستم.
- تفسیر: حافظ به معشوق خود امیدوار است که او را ببخشد.
بیت دوم: کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست:
- معنی: من گناهی مرتکب شدهام و امیدوارم که او مرا ببخشد.
- تفسیر: شاعر به گناهی که مرتکب شده اعتراف میکند و از معشوق طلب بخشش میکند.
بیت سوم: دانم که بگذرد ز سر جرم من که او:
- معنی: میدانم که او از گناه من خواهد گذشت.
- تفسیر: شاعر به بخشش و بزرگواری معشوق امیدوار است.
بیت چهارم: گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست:
- معنی: اگرچه او بسیار زیبا است اما فرشتهای مهربان است.
- تفسیر: شاعر به زیبایی و مهربانی معشوق اشاره میکند.
بیتهای بعدی: در ابیات بعدی، حافظ به توصیف حال خود و پشیمانیاش میپردازد و از معشوق طلب بخشش میکند.
مفاهیم اصلی غزل
- عشق و پشیمانی: عشق به معشوق و پشیمانی از گناه
- امید به بخشش: امید به بخشش معشوق
- توبه و استغفار: طلب آمرزش از خداوند
- زیبایی و مهربانی: توصیف زیبایی و مهربانی معشوق
کاربرد غزل
این غزل به دلیل بیان احساسات صادقانه و پشیمانی، یکی از محبوبترین غزلهای حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده میشود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژهای دارد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: