حافظ غزل شماره 231
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 231
گفتم غمِ تو دارم گفتا غمت سرآید
گفتم که ماهِ من شو گفتا اگر برآید
گفتم ز مِهروَرزان رسمِ وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راهِ نظر ببندم
گفتا که شبرو است او از راهِ دیگر آید
گفتم که بویِ زلفت گمراهِ عالَمَم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم خوشا هوایی کز بادِ صبح خیزد
گفتا خُنُک نسیمی کز کویِ دلبر آید
گفتم که نوشِ لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کاو بندهپرور آید
گفتم دلِ رحیمت کِی عزمِ صلح دارد
گفتا مگوی با کس تا وقتِ آن درآید
گفتم زمانِ عِشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ کـاین غصّه هم سر آید
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 231 حافظ: گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
غزل شماره 231 حافظ یکی از غزلهای مشهور و پر از نکتههای عرفانی و عاشقانه اوست. در این غزل، حافظ با زبان رمزی و نمادین، به گفتوگویی درونی و عاشقانه با معشوق میپردازد.
معنی بیت به بیت:
- گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید: شاعر میگوید که به معشوق میگوید “من غم تو را دارم” و معشوق در پاسخ میگوید “غم تو به پایان خواهد رسید”. این گفتوگو، یک گفتوگوی نمادین است که نشاندهنده رابطه عمیق و عرفانی بین عاشق و معشوق است.
- گفتم چه خوش است حال و هوایی که از نسیم بامدادی بهره گیرد: شاعر میگوید که چه هوايي دلپذیر است که از نسیم صبحگاهی بهرهمند شود. این بیت، نمادی از طراوت و نو شدن روح است.
- گفت آن نسیمی خوش است که از کوی دلبر بوزد: معشوق در پاسخ میگوید که خوشترین نسیم، نسیمی است که از سوی معشوق میوزد. این بیت، اشاره به عشق و محبت الهی دارد.
- باقی ابیات: ابیات بعدی غزل، به همین شکل، شامل گفتوگوهایی بین عاشق و معشوق است که در آنها از نمادهایی مانند شراب، گل، بستان و… استفاده شده است. این نمادها، همگی به عشق، زیبایی، و عرفان اشاره دارند.
تفسیر کلی غزل:
این غزل، یک گفتوگوی عرفانی بین عاشق و معشوق است. عاشق، در جستجوی آرامش و سعادت است و معشوق، راه رسیدن به این آرامش را به او نشان میدهد. نمادهای به کار رفته در این غزل، همگی به عشق الهی و عرفان اشاره دارند.
مفاهیم کلیدی:
- عشق عرفانی: عشقی که فراتر از عشق زمینی است و به عشق به خداوند اشاره دارد.
- گفتوگوی درونی: گفتوگویی که بین عاشق و معشوق در درون انسان رخ میدهد.
- نمادها: استفاده از نمادهایی مانند شراب، گل، بستان و… برای بیان مفاهیم عرفانی.
- آرامش و سعادت: جستجوی آرامش و سعادت در عشق به خداوند.
تعبیر در فال:
اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای رسیدن به آرامش و سعادت، پیدا کردن عشق حقیقی، و نزدیکی به خداوند است. همچنین میتواند به معنای گذر از مشکلات و رسیدن به موفقیت باشد.
کاربردهای این غزل:
- عرفان و فلسفه: این غزل، یکی از عمیقترین و فلسفیترین غزلهای حافظ است و برای درک مفاهیم عرفانی بسیار مفید است.
- روانشناسی: این غزل، به ما کمک میکند تا به درون خود سفر کنیم و به دنبال آرامش و سعادت باشیم.
- زندگی روزمره: این غزل، میتواند به ما امید و انگیزه دهد تا در زندگی به دنبال اهداف معنوی خود باشیم.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
