حافظ غزل شماره 219

حافظ غزل شماره 219

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 219

حافظ غزل شماره 219

کنون که در چمن آمد گُل از عَدَم به وجود

بنفشه در قدمِ او نهاد سر به سجود

بنوش جامِ صبوحی به نالهٔ دَف و چنگ

ببوس غَبغَب ساقی به نغمهٔ نی و عود

به دورِ گُل منشین بی شراب و شاهد و چنگ

که همچو روزِ بقا هفته‌ای بُوَد معدود

شد از خروجِ رِیاحین چو آسمان روشن-

زمین، به اخترِ میمون و طالعِ مسعود

ز دستِ شاهدِ نازک‌عِذار عیسی‌دَم

شراب نوش و رها کن حدیثِ عاد و ثمود

جهان چو خُلدِ بَرین شد به دورِ سوسن و گل

ولی چه سود که در وِی نه ممکن است خُلُود

چو گل سوار شَوَد بر هوا سلیمان‌وار

سحر که مرغ درآید به نغمهٔ داوود-

به باغ، تازه کن آیینِ دینِ زردشتی

کنون که لاله برافروخت آتشِ نمرود

بخواه جامِ صَبوحی به یادِ آصفِ عهد

وزیرِ مُلکِ سلیمان، عمادِ دین، محمود

بُوَد که مجلس حافظ به یمن تربیتش

هر آنچه می‌طلبد جمله باشدش موجود

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 219 حافظ: کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود

غزل شماره 219 حافظ یکی از غزل‌های مشهور اوست که به زیبایی طبیعت و تجدید حیات در بهار می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و شاعرانه، به توصیف زیبایی‌های طبیعت بیدار شده و احساسات ناشی از آن می‌پردازد.

معنی بیت به بیت:

  • کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود: حالا که گل‌ها از نیستی به وجود آمده‌اند و در چمن روئیده‌اند،
  • بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود: بنفشه در قدم او سر به سجده نهاده و به او احترام می‌گذارد.
  • بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ: جام شراب صبحگاهی را با همراهی صدای دف و چنگ بنوش.
  • ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود: ریش ساقی را که با صدای نی و عود می‌نوازد ببوس.
  • چو گل به باغ هستی چنین کن ای دل شادمان: ای دل، همچون گلی در باغ هستی شادمان باش.
  • که عیش ناگهانیست و عمر بر بادمان: زیرا لذت زندگی ناگهانی است و عمر ما به سرعت سپری می‌شود.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به زیبایی بهار و تجدید حیات طبیعت اشاره می‌کند. او با استفاده از نمادهای مختلف مانند گل، بنفشه، شراب، دف و چنگ، به توصیف زیبایی‌های طبیعت و احساس شادی و نشاط می‌پردازد. شاعر به خواننده توصیه می‌کند که از لحظه لحظه زندگی لذت ببرد و از عمر کوتاه خود بهترین استفاده را ببرد.

مفاهیم کلیدی:

  • بهار و طبیعت: زیبایی و تجدید حیات در طبیعت.
  • شادی و نشاط: احساس شادی و نشاط ناشی از زیبایی طبیعت.
  • عمر کوتاه: گذرا بودن زندگی و اهمیت بهره‌مندی از لحظات.
  • شراب: نماد لذت و زندگی.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای آغاز فصل جدیدی در زندگی، موفقیت در کارها، بهبود شرایط مالی و عاطفی است. همچنین می‌تواند به معنای نیاز به تجدید قوا و لذت بردن از زندگی باشد.

کاربردهای این غزل:

  • شاعری و ادبیات: این غزل به زیبایی شاعری و ادبیات فارسی را نشان می‌دهد.
  • طبیعت و زندگی: برای توصیف زیبایی طبیعت و ارتباط انسان با آن.
  • شادی و نشاط: برای ایجاد حس شادی و نشاط در خواننده.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: