حافظ غزل شماره 201

حافظ غزل شماره 201

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 201

حافظ غزل شماره 201

شرابِ بی‌غَش و ساقیِّ خوش دو دامِ رهند

که زیرکانِ جهان از کمندشان نَرَهَند

من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه

هزار شُکر که یارانِ شهر بی‌گنهند

جفا نه پیشهٔ درویشیَست و راهرُوی

بیار باده که این سالکان نَه مردِ رهند

مَبین حقیر، گدایانِ عشق را کاین قوم

شَهانِ بی کمر و خسروانِ بی کُلَهند

به هوش باش که هنگامِ بادِ اِستغنا

هزار خرمنِ طاعت به نیمْ جو ننهند

مَکُن که کوکبهٔ دلبری شکسته شود

چو بندگان بِگُریزند و چاکران بِجَهَند

غلامِ همَّتِ دُردی کشانِ یک رنگم

نه آن گروه که اَزْرَق لباس و دل سیَهَند

قدم مَنِه به خرابات جز به شرطِ ادب

که سالکانِ درش محرمانِ پادشهند

جنابِ عشق بلند است همّتی حافظ

که عاشقان، رهِ بی‌همّتان به خود ندهند

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 201 حافظ: شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

غزل شماره 201 حافظ یکی از غزل‌های مشهور و پررمز و راز دیوان اوست. این غزل به زیبایی به موضوع عشق، شراب، عرفان و زندگی دنیوی می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و عرفانی، به بیان مفاهیم عمیق و پیچیده‌ای می‌پردازد.

معنی بیت به بیت:

  • شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند: شراب ناب و ساقی دلربا دو دام خطرناک هستند.
  • که زیرکان جهان از کمندشان نرهند: حتی زیرک‌ترین افراد دنیا هم از دام این دو نمی‌توانند فرار کنند.
  • من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه: اگرچه من عاشق، رند و مست هستم و نامه اعمال سیاهی دارم،
  • هزار شکر که یاران شهر بی‌گنهند: هزار شکر که دوستان شهرم بی‌گناه هستند.
  • به جام باده صافی نظر کن ای دل: به جام شراب صاف بنگر ای دل.
  • که در ته آن چه نجوای سریست نهفته: در ته آن چه راز بزرگی نهفته است.
  • مکن به خوابگه خویش آشیانه‌ای ای مرغ دل: ای مرغ دل، در آشیانه خواب آرام نگیر.
  • که در قفاس تن تو صد هزار بلاست: در قفس تن تو هزاران بلا وجود دارد.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به تمثیل شراب و ساقی به عنوان نمادهای عشق و معشوق می‌پردازد. او می‌گوید که عشق و زیبایی دنیوی، مانند شراب و ساقی، بسیار جذاب و اغواگر هستند و حتی افراد زیرک را نیز به دام می‌اندازند. با این حال، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که عشق حقیقی و عرفانی، فراتر از لذت‌های دنیوی است و می‌تواند انسان را به کمال برساند.

مفاهیم کلیدی:

  • عشق و زیبایی: عشق و زیبایی به عنوان دو نیروی قدرتمند و اغواگر.
  • شراب و ساقی: نمادهای عشق و معشوق در ادبیات عرفانی.
  • عرفان و زندگی دنیوی: تضاد بین لذت‌های دنیوی و کمال عرفانی.
  • آگاهی و بیداری: توصیه به بیداری و هوشیاری در برابر فریب‌های دنیوی.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای مواجهه با وسوسه‌ها و لذت‌های دنیوی است. همچنین می‌تواند به معنای اهمیت توجه به باطن افراد و نه ظاهر آن‌ها باشد.

کاربردهای این غزل:

  • عشق و عرفان: این غزل به زیبایی عشق و عرفان را در هم می‌آمیزد.
  • انتقاد اجتماعی: به طور غیر مستقیم به برخی باورها و رفتارهای اجتماعی انتقاد می‌کند.
  • امید به آینده: با وجود همه مشکلات، شاعر به آینده امیدوار است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: