حافظ غزل شماره 167
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 167
ستارهای بدرخشید و ماهِ مجلس شد
دل رمیدهٔ ما را رفیق و مونس شد
نگارِ من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسألهآموزِ صد مُدَرِّس شد
به بویِ او دلِ بیمارِ عاشقان چو صبا
فدایِ عارضِ نسرین و چشمِ نرگس شد
به صدرِ مَصطَبهام مینِشانَد اکنون دوست
گدایِ شهر نِگَه کُن که میرِ مجلس شد
خیالِ آبِ خِضِر بست و جامِ اسکندر
به جرعهنوشیِ سلطان ابوالفَوارِس شد
طربسرایِ محبت کنون شود مَعمور
که طاقِ اَبرویِ یارِ مَنَش مهندس شد
لب از تَرَشُّحِ مِی پاک کن برایِ خدا
که خاطرم به هزاران گُنَه مُوَسوِس شد
کرشمهٔ تو شرابی به عاشقان پیمود
که عِلم بیخبر افتاد و عقل بیحس شد
چو زر عزیزِ وجود است نظمِ من، آری
قبولِ دولتیان کیمیایِ این مس شد
ز راهِ میکده یاران عِنان بگردانید
چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 167 حافظ: ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد
غزل 167 حافظ یکی از اشعار مشهور و پررمز و راز اوست که به موضوعات مختلفی از جمله عشق، عرفان، و جایگاه شاعر در جامعه میپردازد. این غزل با این بیت آغاز میشود:
- ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد
این بیت به ظهور یک شخصیت برجسته و درخشان اشاره دارد که همه توجهها را به خود جلب میکند.
معنی بیت به بیت و تفسیر کلی:
حافظ در این غزل به توصیف شخصیتی میپردازد که به نظر میرسد همزمان هم معشوق اوست و هم نمادی از یک شخصیت عرفانی و الهی. او از این شخص به عنوان ستارهای یاد میکند که در مجلس (یعنی دل شاعر) میدرخشد و همه توجهها را به خود جلب میکند.
در ادامه، حافظ به تاثیر این شخص بر خود و دیگران اشاره میکند. او میگوید که این شخص با یک نگاه یا یک اشاره، همه مشکلاتش را حل کرده است. همچنین، حافظ به مقام و جایگاه خود به عنوان شاعر اشاره میکند و میگوید که شعر او به لطف این شخص ارزشمند شده است.
مفاهیم کلیدی:
- عشق و عرفان: این غزل به طور همزمان به عشق زمینی و عشق عرفانی اشاره دارد.
- شخصیت برجسته: ظهور یک شخصیت درخشان که همه توجهها را به خود جلب میکند.
- تاثیرگذاری: این شخص با حضور خود، زندگی شاعر و دیگران را متحول کرده است.
- جایگاه شاعر: حافظ به جایگاه خود به عنوان شاعر و ارزش شعرش اشاره میکند.
تعبیر در فال:
اگر این غزل در فال حافظ بیاید، میتواند به این معنا باشد که فرد به زودی با شخصیتی روبرو میشود که زندگی او را متحول خواهد کرد. این شخص میتواند یک دوست، یک معشوق یا یک استاد معنوی باشد. همچنین، این غزل میتواند به فرد یادآوری کند که به دنبال نور و روشنایی در زندگی باشد.
کاربردهای این غزل:
- درک بهتر عشق و عرفان: این غزل به ما کمک میکند تا به عمق عشق و عرفان پی ببریم.
- اهمیت یک شخصیت الهامبخش: این غزل به اهمیت وجود یک شخصیت الهامبخش در زندگی اشاره میکند.
- یافتن انگیزه برای رشد: این غزل میتواند به افراد انگیزه دهد تا به دنبال رشد و تکامل خود باشند.
تفسیر برخی از ابیات:
- دل رمیده ما را رفیق و مونس شد: این بیت به این معناست که این شخص دل رمیده شاعر را آرام کرده است.
- نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد: این بیت به این معناست که معشوق شاعر با یک نگاه و یک اشاره، بیش از هر معلمی به او آموزش داده است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: