حافظ غزل شماره 486
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 486
بلبل، ز شاخِ سرو، به گلبانگِ پهلوی
می‌خوانْد دوش، درسِ مقاماتِ معنوی
یعنی بیا، که آتشِ موسی، نمودْ گُل
تا از درخت، نکته‌ی توحید بشنوی
مرغان باغ، قافیه‌سنجند و بذله‌گوی
تا خواجه مِی خورَد، به غزل‌های پهلوی
جمشید، جز حکایتِ جام، از جهان نَبُرد
زنهار! دل مَبَند، بر اسبابِ دنیوی
این قصّه‌ی عجب شِنو: از بختِ واژگون
ما را بِکُشت یار، به انفاسِ عیسَوی
خوش، وقتِ بوریا و گدایی و خوابِ امن
کاین عیش، نیست درخورِ اُورَنگِ خسروی
چَشمت، به غَمزه، خانه‌ی مردم، خراب کرد
مَخموریـَت مَباد، که خوش مَست می‌رَوی
دهقان سال‌خورده، چه خوش گفت با پسر
کای نورِ چشمِ من! به‌جز از کِشته، نَدرَوی
ساقی، مگر وظیفه‌ی حافظ، زیاده داد
کآشفته گَشت، طُرّه‌ی دَستارِ مولوی
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 486 حافظ: بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
غزل شماره 486 حافظ یکی از غزل‌های عمیق و پرمعنای دیوان اوست که مضمون اصلی آن، نقد دنیاطلبی و توصیه به توجه به آخرت است. حافظ در این غزل، با زبانی شیوا و تصویرهای زیبا، به مخاطب خود هشدار می‌دهد که به مال و ثروت دنیوی دل نبندد و به آخرت بیندیشد.
مفهوم کلی غزل:
در این غزل، حافظ با توصیف بلبل و سرو و گل، به زیبایی طبیعت و گذرا بودن دنیا اشاره می‌کند و سپس به نقد دنیاطلبی و جمع‌آوری ثروت می‌پردازد. شاعر در نهایت، به مخاطب خود توصیه می‌کند که به آخرت بیندیشد و از دنیا دل بکند.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی”
حافظ با این بیت، به صدای دلنشین بلبل در میان سرو و گل اشاره می‌کند و زیبایی طبیعت را توصیف می‌کند.
- جمشید به غیر از قصه جام جم چیزی با خود به جهان دیگر نبرد”
شاعر در این بیت، به داستان جمشید اشاره می‌کند که با تمام قدرت و ثروتی که داشت، چیزی جز داستان جام جم با خود به جهان دیگر نبرد.
- به هوش باش که به مال و جاه این دنیا دلبسته نشوی”
حافظ به مخاطب خود هشدار می‌دهد که به مال و جاه دنیا دل نبندد.
تفسیرهای متفاوت:
- تفسیر اجتماعی: در تفسیر اجتماعی، این غزل به عنوان یک نقد اجتماعی و سیاسی تعبیر می‌شود. شاعر در این تفسیر، به نقد ثروت‌‌اندوزی و بی‌عدالتی اجتماعی می‌پردازد.
- تفسیر عرفانی: در تفسیر عرفانی، این غزل به عنوان یک دعوت به عرفان و تصوف تعبیر می‌شود. شاعر در این تفسیر، به موضوعاتی مانند فناء فی‌الله و بی‌نیازی از دنیا اشاره می‌کند.
نکات قابل توجه:
- نقد دنیاطلبی: دنیاطلبی و وابستگی به مال و ثروت از مهم‌ترین مفاهیمی هستند که در این غزل به آنها پرداخته شده است.
- اهمیت آخرت: حافظ در این غزل بر اهمیت آخرت و اعمال نیک تأکید می‌کند.
- نمادها: حافظ در این غزل از نمادهایی مانند بلبل، سرو، گل، جمشید و جام جم برای بیان مفاهیم خود استفاده کرده است.
نتیجه‌گیری:
غزل 486 حافظ، یک غزل پرمعنا و آموزنده است که به ما یادآوری می‌کند که باید به آخرت بیندیشیم و از دنیا دل بکنیم. این غزل، به ما کمک می‌کند تا ارزش‌های واقعی زندگی را بشناسیم و به دنبال آنها باشیم.
این غزل به دلایل زیر بسیار مشهور است:
- زبان ساده و شیوا: این غزل با زبان ساده و شیوای خود، پیام خود را به خوبی به مخاطب می‌رساند.
- مفهومی بودن: این غزل حاوی مفاهیم اخلاقی و عرفانی است که برای همه افراد قابل فهم است.
- کاربردی بودن: این غزل در بسیاری از موقعیت‌های زندگی قابل استفاده است و می‌تواند به ما کمک کند تا زندگی خود را بهتر مدیریت کنیم.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
