حافظ غزل شماره 384
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 384
می‌سوزم از فِراقت روی از جَفا بگردان
هجران بلایِ ما شد، یا رب بلا بگردان
مَه جلوه می‌نماید بر سبز خِنگِ گَردون
تا او به سر درآید، بر رَخش پا بگردان
مَرغول را بَرافشان یعنی به رَغمِ سنبل
گِردِ چمن بَخوری همچون صبا بگردان
یغمایِ عقل و دین را بیرون خرام سرمست
در سر کلاه بِشکن در بَر قَبا بگردان
ای نورِ چشمِ مستان در عینِ انتظارم
چنگِ حزین و جامی بِنواز یا بگردان
دوران همی‌نویسد بر عارضش خطی خوش
یا رب نوشتهٔ بد از یارِ ما بگردان
حافظ ز خوبرویان بختت جز این قَدَر نیست
گر نیستت رضایی حُکمِ قضا بگردان
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 384 حافظ: می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
غزل 384 حافظ یکی از غزل‌های پرشور و احساس‌برانگیز حافظ است که به موضوع عشق، جدایی و رنج فراقت می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی شیوا و احساسی، از درد فراق و دوری از معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که به او روی خوش نشان دهد.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان”؛ حافظ می‌گوید که از دوری تو می‌سوزم، پس از ستمگری دست بردار.
- بیت دوم: “هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان”؛ جدایی بلای ما شده است، خدایا این بلا را از ما دور کن.
- بیت سوم: “مه جلوه می‌نماید بر سبز خنگ گردون”؛ ماه بر آسمان سبز رنگ می‌درخشد.
- بیت چهارم: “تا او به سر درآید بر رخش پا بگردان”؛ تا ماه به اوج برسد، تو نیز به سوی من رو بیاور.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، از درد فراق و دوری از معشوق سخن می‌گوید. او از خداوند می‌خواهد که این بلا را از او دور کند و معشوق نیز به او روی خوش نشان دهد. تصویر ماه در آسمان سبز رنگ، نمادی از زیبایی و امید است و حافظ از این تصویر برای بیان احساسات خود استفاده کرده است.
معانی ضمنی:
- عشق و جدایی: موضوع اصلی غزل، عشق و جدایی است.
- رنج و درد: حافظ از رنج فراقت بسیار رنج می‌برد.
- امید: با وجود همه رنج‌ها، حافظ به آینده امیدوار است.
- زیبایی طبیعت: طبیعت در این غزل نماد زیبایی و امید است.
تفسیرهای دیگر:
برخی مفسران معتقدند که این غزل به طور کلی به موضوع عشق و جدایی اشاره دارد. برخی دیگر نیز بر جنبه عرفانی غزل تأکید کرده و آن را به عنوان یک جستجوی عرفانی برای یافتن معشوق حقیقی تعبیر کرده‌اند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
- حافظ در این غزل، از طبیعت به عنوان یک نماد برای بیان احساسات خود استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی امید و آرزوی دیدار معشوق است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
