حافظ غزل شماره 308

حافظ غزل شماره 308

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
انواع لپ تاپ حرفه‌ای لنوو زیر قیمت بازار تهران تعداد محدود
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 308

حافظ غزل شماره 308

ای رُخَت چون خُلد و لَعلَت سَلسَبیل

سَلسَبیلت کرده جان و دل سَبیل

سبزپوشانِ خَطَت بر گِردِ لب

همچو مورانند گِردِ سَلسَبیل

ناوَکِ چشمِ تو در هر گوشه‌ای

همچو من افتاده دارد صد قَتیل

یا رب این آتش که در جانِ من است

سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

من نمی‌یابم مجال ای دوستان

گرچه دارد او جمالی بس جمیل

پای ما لَنگ است و منزل بس دراز

دست ما کوتاه و خرما بر نَخیل

حافظ از سرپنجهٔ عشقِ نگار

همچو مور افتاده شد در پایِ پیل

شاهِ عالم را بقا و عِزّ و ناز

باد و هر چیزی که باشد زین قَبیل

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 308 حافظ: ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل

غزل شماره 308 حافظ یکی از غزل‌های پرشور و عاشقانه اوست که به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر او بر شاعر می‌پردازد. این غزل با بیت آغازین “ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل” آغاز می‌شود و به خوبی نشان می‌دهد که شاعر با چه شور و شوقی در وصف معشوق خود سخن می‌گوید.

مضامین اصلی غزل:

  • عشق و زیبایی: محور اصلی این غزل، عشق شاعر به معشوق و توصیف زیبایی‌های اوست.
  • وصف معشوق: حافظ در این غزل به توصیف چهره، رفتار و ویژگی‌های معشوق خود می‌پردازد.
  • تأثیر معشوق بر شاعر: شاعر در این غزل به تأثیری که معشوق بر او گذاشته اشاره می‌کند و از جمله تسلیم شدن در برابر عشق اوست.

تفسیر بیت به بیت:

هر بیت این غزل به توصیف یک ویژگی خاص از معشوق یا احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. به طور کلی، شاعر در این غزل از تشبیه‌ها و استعاره‌های زیبایی برای توصیف معشوق استفاده کرده است.

  • بیت اول: شاعر با تشبیه رخت معشوق به خلد (بهشت) و لعل لب او به سلسبیل (آب گوارای بهشتی)، زیبایی بی‌نظیر او را توصیف می‌کند.
  • بیت دوم: شاعر می‌گوید که لب‌های معشوق، جان و دل او را تسخیر کرده است.
  • بیت سوم: شاعر به خط خوش معشوق اشاره می‌کند و آن را به مورچه‌هایی تشبیه می‌کند که بر گرد سلسبیل می‌چرخند.
  • بیت چهارم: شاعر می‌گوید که موهای مشکین معشوق مانند شب تاریک است و او را در خود فرو برده است.
  • بیت پنجم: شاعر به چشم‌های معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که این چشم‌ها او را مانند مگسی که در دام عنکبوت افتاده، به دام انداخته است.
  • بیت ششم: شاعر می‌گوید که عشق معشوق او را مانند مورچه‌ای زیر پای فیل خرد کرده است.

تفسیر کلی غزل:

این غزل، توصیفی شاعرانه و عاشقانه از زیبایی و کمال معشوق است. حافظ با استفاده از زبان دلنشین و تصویرگری‌های زیبا، خواننده را به دنیای احساسات خود می‌برد. این غزل نشان می‌دهد که عشق می‌تواند چه تأثیرات عمیقی بر روح و روان انسان بگذارد و شاعر را به تسلیم در برابر آن وادار کند.

نکات قابل توجه:

  • این غزل، یکی از غزل‌های پرکاربرد در فال حافظ است و تعابیر مختلفی برای آن ارائه شده است.
  • در این غزل، شاعر از نمادهای بسیاری مانند خلد، سلسبیل، مورچه، فیل و عنکبوت استفاده کرده است که هر کدام نمادی از یک احساس یا مفهوم خاص هستند.
  • این غزل، نشان می‌دهد که حافظ چه قدر به معشوق خود علاقه‌مند بوده است.

تعبیر غزل در فال حافظ

در فال حافظ، این غزل معمولاً به عنوان نشانه‌ای از عشق، زیبایی، و تسلیم شدن در برابر قدرتی بزرگ‌تر تعبیر می‌شود. البته با توجه به وضعیت فال گیرنده و بیت‌های دیگر فال، تعبیر متفاوتی نیز می‌تواند داشته باشد.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: