حافظ غزل شماره 144
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 144
به سِرِّ جامِ جم آنگه نظر توانی کرد
که خاکِ میکده کُحلِ بَصَر توانی کرد
مباش بی می و مُطرب که زیرِ طاقِ سپهر
بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد
گُلِ مرادِ تو آنگه نقاب بُگْشاید
که خدمتش چو نسیمِ سحر توانی کرد
گدایی درِ میخانه طُرفه اِکسیریست
گر این عمل بِکُنی، خاکْ زر توانی کرد
به عزمِ مرحلهٔ عشق پیش نِه قدمی
که سودها کنی ار این سفر توانی کرد
تو کز سرایِ طبیعت نمیروی بیرون
کجا به کویِ طریقت گذر توانی کرد
جمالِ یار ندارد نقاب و پرده ولی
غبارِ رَه بِنِشان تا نظر توانی کرد
بیا که چارهٔ ذوقِ حضور و نظم امور
به فیضبخشیِ اهلِ نظر توانی کرد
ولی تو تا لبِ معشوق و جامِ مِی خواهی
طمع مدار که کارِ دگر توانی کرد
دلا ز نورِ هدایت گر آگهی یابی
چو شمع، خندهزنان تَرکِ سر توانی کرد
گر این نصیحتِ شاهانه بشنوی حافظ
به شاهراهِ حقیقت گذر توانی کرد
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 144 حافظ: به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد
تفسیر بیت به بیت و کلی غزل:
تفسیر کلی:
این غزل حافظ، به زیبایی به موضوع عشق، عرفان و راه رسیدن به کمال میپردازد. شاعر در این غزل، با استفاده از نمادها و زبان عرفانی، به دنبال بیان این نکته است که برای رسیدن به معرفت و کمال، باید از دنیا و تعلقات آن دست کشید و به سوی عشق و عرفان روی آورد.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول و دوم: به سر جام جم (نماد معرفت و کمال) آن گاه میتوان نگریست که چشم خود را با خاک میکده (نماد عشق و عرفان) سیاه کنی.
- بیت سوم و چهارم: بدون شراب و موسیقی، نمیتوان غم و اندوه را از دل بیرون کرد.
- بیت پنجم و ششم: گل مراد (نماد آرزو) آن گاه آشکار میشود که مانند نسیم سحر به خدمت آن بپردازی.
- بیت هفتم و هشتم: گدایی در میکده، اکسیر شگفتانگیزی است که میتواند خاک را به طلا تبدیل کند.
- بیت نهم و دهم: از ساقی دلبر جام شرابی میخواهم که شیرینی آن را افزون کند.
- بیت یازدهم و دوازدهم: حافظ به خود توصیه میکند که در طلب دیدار یار تلاش کند، زیرا به او بسیار توصیه شده است.
مفاهیم کلیدی:
- عشق و عرفان: عشق و عرفان راه رسیدن به کمال هستند.
- تلاش و کوشش: برای رسیدن به هدف باید تلاش کرد.
- تواضع و فروتنی: گدایی در میکده نماد تواضع و فروتنی است.
- تغییر و تحول: با تغییر خود میتوان به چیزهای بهتر دست یافت.
پیام اصلی غزل:
پیام اصلی این غزل این است که برای رسیدن به معرفت و کمال، باید از دنیا و تعلقات آن دست کشید و به سوی عشق و عرفان روی آورد. با فروتنی و تلاش میتوان به این هدف دست یافت.
نمادها در غزل:
- جام جم: نماد معرفت و کمال
- میکده: نماد عشق و عرفان
- گل مراد: نماد آرزو
- ساقی: نماد راهنما و مرشد
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: