تفسیر غزل شماره 85 حافظ: شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

غزل شماره 85 حافظ یکی از غزل‌های مشهور اوست که عمدتاً به موضوع فراق و دوری از معشوق می‌پردازد. این غزل حالتی از حسرت، اندوه و پشیمانی را به تصویر می‌کشد.

تفسیر بیت به بیت:

• بیت اول و دوم: شاعر از اینکه نتوانسته از لب معشوق شربتی بنوشد و از جمال او سیر شود، بسیار ناراحت است.
• بیت سوم و چهارم: شاعر می‌گوید که انگار معشوق از صحبت با او لذت نبرده است و بی‌خبر از او گذشته است.
• بیت پنجم و ششم: شاعر می‌گوید که نسیم وصل معشوق به چمنزار وجود او نیامده و گل امیدش پژمرده است.
• بیت هفتم و هشتم: شاعر از نسیم سحر می‌خواهد که به سوی معشوق برود و به او بگوید که شاعر از غم هجران جان داده است.
• بیت نهم و دهم و یازدهم: شاعر از حافظ می‌خواهد که اگر به معشوق رسید، به او بگوید که این فرصت‌ها کم بود و او قدر این نعمت را نفهمید.

مفاهیم اصلی غزل:

• فراق و دوری: اصلی‌ترین موضوع این غزل، دوری از معشوق و اندوه ناشی از آن است.
• حسرت و پشیمانی: شاعر از اینکه نتوانسته از فرصت همراهی با معشوق استفاده کند، حسرت می‌خورد.
• عشق و دلدادگی: شاعر عشقی عمیق به معشوق خود دارد و از جدایی او بسیار رنج می‌برد.
• گذر زمان و فرصت‌های از دست رفته: شاعر به گذر سریع زمان و از دست رفتن فرصت‌ها اشاره می‌کند.

تفسیر کلی:

این غزل بیانگر عمق احساسات شاعر نسبت به معشوق و رنج ناشی از جدایی است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و زبان شیوا، احساسات خود را به زیبایی بیان کرده است. این غزل برای افرادی که تجربه جدایی و دوری از عزیزان خود را داشته‌اند، بسیار قابل همذات‌پذیری است.

کاربردهای این غزل در فال حافظ:

این غزل معمولاً برای افرادی که درگیر مسائل عشقی و عاطفی هستند و احساس دوری و جدایی می‌کنند، تعبیر می‌شود. همچنین برای افرادی که به دنبال دلیل مشکلات خود هستند، می‌تواند مفید باشد.