حافظ غزل شماره 51
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 51
لعلِ سیرابِ به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدنِ او دادنِ جان کار من است
شرم از آن چشمِ سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردنِ او دید و در انکارِ من است
ساروان رَخت به دروازه مَبَر کان سرِ کو
شاهراهیست که منزلگهِ دلدارِ من است
بندهٔ طالعِ خویشم که در این قحطِ وفا
عشق آن لولیِ سرمست خریدار من است
طَبلِهٔ عطرِ گل و زلفِ عبیر افشانش
فیضِ یک شَمِّه ز بوی خوشِ عطارِ من است
باغبان همچو نسیمم ز درِ خویش مران
کآبِ گلزارِ تو از اشکِ چو گلنارِ من است
شربتِ قند و گلاب از لبِ یارم فرمود
نرگس او که طبیبِ دلِ بیمارِ من است
آن که در طرزِ غزل نکته به حافظ آموخت
یارِ شیرینسخنِ نادرهگفتارِ من است
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 51 حافظ: لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
غزل 51 حافظ یکی از غزلهای مشهور و پررمز و راز دیوان اوست که به موضوع عشق، شراب، و عرفان میپردازد. این غزل با استفاده از نمادها و تعابیر عرفانی، به بیان مفاهیم عمیقی همچون عشق الهی و وحدت وجود میپردازد.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ با زبانی رمزی و عرفانی به توصیف عشق وصال و وصل به معشوق الهی میپردازد. لعل در این غزل نماد شراب و عشق الهی است و لب یار نماد دل سالک است. حافظ با استفاده از این نمادها، به بیان مفاهیم عمیقی همچون وحدت وجود، عشق الهی و عرفان میپردازد.
تفسیر بیت به بیت
هر بیت از این غزل، حاوی معانی ژرفی است که نیازمند تفسیر و تحلیل دقیق است. برخی از مفسران، لعل را نماد شراب حقیقی و لب یار را نماد دل سالک دانستهاند. برخی دیگر، لعل را نماد عشق الهی و لب یار را نماد وجود انسان تفسیر کردهاند.
بیت اول: لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است:
- معنی: لعل (شراب) سیراب شده به خون لب تشنه یار من است.
- تفسیر: حافظ میگوید که عشق الهی (لعل) به دل تشنه سالک (لب یار) رسیده و او را سیراب کرده است.
بیت دوم: جام مینوشم و حافظ نام تو میبرم:
- معنی: جام شراب مینوشم و نام تو را میبرم.
- تفسیر: شاعر در حال عبادت و نیایش به معشوق است.
بیت سوم: حافظا در طلب یار از همه دل برید:
- معنی: حافظ، در طلب یار از همه چیز دل برید.
- تفسیر: شاعر برای رسیدن به معشوق از همه تعلقات دنیوی دست کشیده است.
بیت چهارم: تا که وصلش دهد جان و تنم را صد قید:
- معنی: تا اینکه وصلش جان و تنم را صد بار به بند بکشد.
- تفسیر: شاعر حاضر است هر چیزی را برای رسیدن به معشوق فدا کند.
بیتهای بعدی: در ابیات بعدی، حافظ به موضوعاتی همچون عشق، معرفت، دنیا و آخرت میپردازد.
مفاهیم اصلی غزل
- عشق و معرفت: عشق به خداوند و رسیدن به معرفت الهی
- عرفان: شناخت حقایق عالم و رسیدن به کمال
- لعل و لب یار: نمادهایی برای بیان مفاهیم عرفانی
- وحدت وجود: وحدت انسان و خدا
کاربرد غزل
این غزل به دلیل عمق معانی و زیبایی کلمات، یکی از محبوبترین غزلهای حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده میشود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژهای دارد.
نکته: تفسیر غزلهای حافظ به دلیل عمق معانی و استفاده از نمادها و استعارهها، میتواند متفاوت باشد. هر مفسر با توجه به دانش و دیدگاه خود میتواند تفسیر متفاوتی از یک غزل ارائه دهد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: