حافظ غزل شماره 44
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 44
کُنون که بر کفِ گُل جامِ بادهٔ صاف است
به صدهزار زبان بلبلش در اوصاف است
بخواه دفترِ اشعار و راهِ صحرا گیر
چه وقتِ مدرسه و بحثِ کشفِ کَشّاف است؟
فقیهِ مدرسه دی مست بود و فَتوی داد
که مِی حرام ولی بِه ز مالِ اوقاف است
به دُرد و صاف تو را حُکم نیست خوش دَرکَش
که هر چه ساقیِ ما کرد عینِ اَلطاف است
بِبُر ز خَلق و چو عَنقا قیاسِ کار بگیر
که صیتِ گوشهنشینان ز قاف تا قاف است
حدیثِ مُدّعیان و خیالِ همکاران
همان حکایتِ زَردوز و بوریاباف است
خموش حافظ و این نکتههای چون زر سرخ
نگاهدار که قَلّابِ شهر، صرّاف است
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 44 حافظ: کنون که بر کف گل جام باده صاف است
غزل 44 حافظ یکی از مشهورترین و پررمز و رازترین غزلهای دیوان اوست. این غزل به دلیل استفاده از نمادها و تعابیر عرفانی، همواره مورد توجه مفسران و علاقهمندان به شعر حافظ بوده است.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ با زبانی رمزی و عرفانی به توصیف عالم هستی، عشق الهی و جایگاه انسان در این عالم میپردازد. باده در این غزل نماد معرفت الهی و جام نماد دل انسان است. حافظ با استفاده از این نمادها، به بیان مفاهیم عمیقی همچون وحدت وجود، عشق الهی و عرفان میپردازد.
تفسیر بیت به بیت
هر بیت از این غزل، حاوی معانی ژرفی است که نیازمند تفسیر و تحلیل دقیق است. برخی از مفسران، باده را نماد شراب حقیقی و جام را نماد دل سالک دانستهاند. برخی دیگر، باده را نماد عشق الهی و جام را نماد وجود انسان تفسیر کردهاند.
بیت اول: کنون که بر کف گل جام باده صاف است:
- معنی: اکنون که جام شراب صاف در دست گلگون است.
- تفسیر: حافظ به آماده بودن دل برای دریافت معرفت الهی اشاره میکند.
بیت دوم: به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است:
- معنی: بلبل با صد هزار زبان از وصف آن میخواند.
- تفسیر: حافظ به زیبایی و کمالات معرفت الهی اشاره میکند.
بیت سوم: بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گیر:
- معنی: دفتر شعر را بردار و به سوی صحرا برو.
- تفسیر: شاعر به دنبال کردن راه عرفان و ترک دنیا دعوت میکند.
بیت چهارم: چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است:
- معنی: چه زمانی برای مدرسه و بحثهای کشف اسرار است.
- تفسیر: حافظ به اهمیت طلب دانش و معرفت اشاره میکند.
بیت پنجم: فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد:
- معنی: عالم دین دیروز مست بود و فتوا داد.
- تفسیر: حافظ به عرفان عملی و تجربی اشاره میکند و میگوید که عالم واقعی کسی است که به معرفت دست یافته باشد.
بیت ششم: که می حرام ولی به ز مال اوقاف است:
- معنی: که شراب حرام است ولی بهتر از مال وقف است.
- معنی: حافظ به ارزش معرفت نسبت به مال و ثروت اشاره میکند.
بیتهای بعدی: در ابیات بعدی، حافظ به موضوعاتی همچون عشق، معرفت، دنیا و آخرت میپردازد.
مفاهیم اصلی غزل
- عشق و معرفت: عشق به خداوند و رسیدن به معرفت الهی
- عرفان: شناخت حقایق عالم و رسیدن به کمال
- باده و جام: نمادهایی برای بیان مفاهیم عرفانی
- وحدت وجود: وحدت انسان و خدا
کاربرد غزل
این غزل به دلیل عمق معانی و زیبایی کلمات، یکی از محبوبترین غزلهای حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده میشود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژهای دارد.
نکته: تفسیر غزلهای حافظ به دلیل عمق معانی و استفاده از نمادها و استعارهها، میتواند متفاوت باشد. هر مفسر با توجه به دانش و دیدگاه خود میتواند تفسیر متفاوتی از یک غزل ارائه دهد.
برای تفسیر دقیقتر و جامعتر این غزل، پیشنهاد میشود به تفسیرهای مختلفی که بر دیوان حافظ نوشته شده است، مراجعه کنید.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: