حافظ غزل شماره 40
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 40
اَلمِنَّةُ لِلَّه که درِ میکده باز است
زان رو که مرا بر در او رویِ نیاز است
خُمها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مَجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تَکَبُر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
رازی که بَرِ غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرمِ راز است
شرحِ شِکَنِ زلفِ خَم اندر خَمِ جانان
کوته نتوان کرد که این قِصه دراز است
بارِ دلِ مجنون و خَمِ طُرِّهٔ لیلی
رخسارهٔ محمود و کفِ پایِ ایاز است
بردوختهام دیده چو باز از همه عالم
تا دیدهٔ من بر رُخِ زیبایِ تو باز است
در کعبهٔ کویِ تو هر آن کس که بیاید
از قبلهٔ ابرویِ تو در عینِ نماز است
ای مجلسیان، سوزِ دلِ حافظِ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 40 حافظ: المنة لله که در میکده باز است
غزل 40 حافظ با بیت آغازین “المنة لله که در میکده باز است” یکی از مشهورترین و پررمز و رازترین غزلهای حافظ است. این غزل به دلیل استفاده از نمادها و تعابیر عرفانی، همواره مورد توجه مفسران و علاقهمندان به شعر حافظ بوده است.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ با زبانی رمزی و عرفانی به توصیف عالم هستی، عشق الهی و جایگاه انسان در این عالم میپردازد. میکده در این غزل نماد عالم هستی و شراب نماد عشق الهی است. حافظ با استفاده از این نمادها، به بیان مفاهیم عمیقی همچون وحدت وجود، عشق الهی و عرفان میپردازد.
تفسیر بیت به بیت
هر بیت از این غزل، حاوی معانی ژرفی است که نیازمند تفسیر و تحلیل دقیق است. برخی از مفسران، میکده را نماد مسجد و شراب را نماد معرفت الهی دانستهاند. برخی دیگر، میکده را نماد دل انسان و شراب را نماد عشق الهی تفسیر کردهاند.
بیت اول: المنة لله که در میکده باز است:
- معنی: سپاس خدایی که در میکده باز است.
- تفسیر: حافظ با این بیت به عالم هستی و نعمتهای الهی اشاره میکند و از خداوند متعال سپاسگزار است.
بیت دوم: زان رو که مرا بر در او روی نیاز است:
- معنی: به همین دلیل است که من به در میکده نیازمندم.
- تفسیر: شاعر میگوید که برای رسیدن به حقیقت و معرفت الهی، نیازمند عالم هستی و نعمتهای آن است.
بیت سوم: خمها همه در جوش و خروشند ز مستی:
- معنی: کوزهها همه از مستی میجوشند و میخروشند.
- تفسیر: حافظ با این بیت به شور و حال عرفانی و عشق الهی اشاره میکند.
بیت چهارم: وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است:
- معنی: و آن شرابی که در آن است، حقیقت است نه مجاز.
- تفسیر: شاعر میگوید که عشق الهی حقیقتی است و نه خیال و وهم.
بیتهای بعدی: در ابیات بعدی، حافظ به موضوعاتی همچون مستی و هوشیاری، عشق و معرفت، وحدت وجود و فناء فی الله میپردازد.
مفاهیم اصلی غزل
- عشق الهی: عشق به خداوند و وحدت با او
- عرفان: شناخت حقایق عالم و رسیدن به کمال
- میکده و شراب: نمادهایی برای بیان مفاهیم عرفانی
- وحدت وجود: وحدت انسان و خدا
کاربرد غزل
این غزل به دلیل عمق معانی و زیبایی کلمات، یکی از محبوبترین غزلهای حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده میشود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژهای دارد.
نکته: تفسیر غزلهای حافظ به دلیل عمق معانی و استفاده از نمادها و استعارهها، میتواند متفاوت باشد. هر مفسر با توجه به دانش و دیدگاه خود میتواند تفسیر متفاوتی از یک غزل ارائه دهد.
برای تفسیر دقیقتر و جامعتر این غزل، پیشنهاد میشود به تفسیرهای مختلفی که بر دیوان حافظ نوشته شده است، مراجعه کنید.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: