حافظ غزل شماره 387

حافظ غزل شماره 387

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 387

حافظ غزل شماره 387

شاه شمشادقدان خسرو شیرین‌دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف‌شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت ای چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود

بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان

بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی‌ داری

شادی زهره‌جبینان خور و نازک‌بدنان

پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل

مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم

که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان

گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم

از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 387 حافظ: شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان

غزل شماره 387 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و در عین حال عمیق‌ترین غزل‌های اوست که به موضوع عشق، زیبایی و تاثیر نگاه معشوق بر شاعر می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی زیبا و پر احساس، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود می‌گوید.

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان”؛ حافظ معشوق خود را با زیباترین صفات توصیف می‌کند. شمشادقدان به معنی قد بلند و کشیده و شیرین دهنان به معنی خوش‌سخن و شیرین‌زبان است.
  • بیت دوم: “مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت”؛ معشوق در حالی که مست از زیبایی و جذابیت خود بود، نگاهی به شاعر که خود را درویش می‌داند انداخت.
  • بیت سوم: “گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان”؛ معشوق به شاعر می‌گوید که تو چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان هستی. این جمله‌ای است که شاعر را به وجد می‌آورد و به او عزت نفس می‌دهد.

تفسیر کلی:

حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود سخن می‌گوید. معشوق در این غزل، نمادی از زیبایی مطلق و کمال است و شاعر با دیدن او به وجد آمده و احساس خوشبختی می‌کند. این غزل، بیانگر قدرت عشق و تاثیر آن بر روح و روان انسان است.

معانی ضمنی:

  • عشق و زیبایی: موضوع اصلی غزل، عشق و زیبایی است.
  • تاثیر نگاه: نگاه معشوق بر شاعر تاثیر عمیقی گذاشته است.
  • عزت نفس: معشوق با یک نگاه به شاعر، به او عزت نفس بخشیده است.
  • شاعر و شاعری: شاعر خود را درویش و عاشق می‌داند و به شاعری خود افتخار می‌کند.

تفسیرهای دیگر:

برخی مفسران معتقدند که این غزل به طور کلی به موضوع عشق و زیبایی اشاره دارد. برخی دیگر نیز بر جنبه عرفانی غزل تأکید کرده و آن را به عنوان یک جستجوی عرفانی برای یافتن معشوق حقیقی تعبیر کرده‌اند.

موارد استفاده از این غزل:

  • تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
  • مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد.
  • شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
  • استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.

نکات اضافی:

  • این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
  • حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف معشوق استفاده کرده است.
  • این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و عاشقانه است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: