تفسیر غزل شماره 318 حافظ: مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

غزل 318 حافظ یکی از غزل‌های پر احساس و عمیق اوست که به موضوع عشق، دوری، و رنج ناشی از این دوری می‌پردازد. این غزل با بیت آغازین “مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم” شروع می‌شود و به خوبی نشان می‌دهد که شاعر به شدت عاشق معشوق خود است و دوری از او برایش بسیار دردناک است.

مضامین اصلی غزل:

• عشق و دوری: محور اصلی این غزل، عشق سوزان شاعر به معشوق و رنج ناشی از دوری از اوست.
• التماس به معشوق: شاعر در این غزل از معشوق می‌خواهد به او توجه کند و به حال او رحم کند.
• بیماری عشق: شاعر عشق را مانند بیماری‌ای می‌داند که جان او را گرفته است.

تفسیر بیت به بیت:

هر بیت این غزل به توصیف احساسات و حالات درونی شاعر می‌پردازد. شاعر از دوری معشوق رنج می‌برد و آرزوی دیدار او را دارد.

• بیت اول: شاعر می‌گوید که هر بار که معشوق او را می‌بیند، درد او بیشتر می‌شود.
• بیت دوم: شاعر می‌گوید که هر چه معشوق را بیشتر می‌بیند، علاقه‌اش به او بیشتر می‌شود.
• بیت سوم: شاعر از معشوق می‌پرسد که چرا به حال او اهمیت نمی‌دهد و به فکر درمان او نیست.
• بیت چهارم: شاعر می‌گوید که ماندن در این وضعیت برای او بسیار سخت است و ترجیح می‌دهد که معشوق او را رها کند.
• بیت‌های بعدی: در ادامه، شاعر به توصیف عشق خود به معشوق می‌پردازد و از جدایی از او رنج می‌برد.

تفسیر کلی غزل:

این غزل، توصیفی شاعرانه از عشق سوزان و دل‌دادگی شاعر به معشوق است. حافظ در این غزل به زیبایی درد و رنج ناشی از دوری را بیان کرده و از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند. این غزل نشان می‌دهد که عشق می‌تواند چه تأثیرات عمیقی بر روح و روان انسان بگذارد.

تعبیر غزل در فال حافظ

در فال حافظ، این غزل معمولاً به عنوان نشانه‌ای از عشق، دوری، جدایی، بیماری و اندوه تعبیر می‌شود. البته با توجه به وضعیت فال گیرنده و بیت‌های دیگر فال، تعبیر متفاوتی نیز می‌تواند داشته باشد.

تعبیرهای رایج برای این غزل در فال حافظ به شرح زیر است:

• عشق و دل‌دادگی شدید: نشان می‌دهد که فال‌گیر به شدت عاشق کسی است.
• دوری و جدایی: نشان می‌دهد که فال‌گیر از کسی که دوستش دارد دور افتاده است.
• بیماری روحی و روانی: نشان می‌دهد که فال‌گیر به دلیل عشق نافرجام دچار رنج و عذاب است.
• نیاز به توجه و محبت: نشان می‌دهد که فال‌گیر نیاز به توجه و محبت دارد.