حافظ غزل شماره 419
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 419
وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
به شمشیرم زد و با کس نگفتم
که راز دوست از دشمن نهان به
به داغ بندگی مردن بر این در
به جان او که از ملک جهان به
خدا را از طبیب من بپرسید
که آخر کی شود این ناتوان به
گلی کان پایمال سرو ما گشت
بود خاکش ز خون ارغوان به
به خلدم دعوت ای زاهد مفرما
که این سیب زنخ زان بوستان به
دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به
جوانا سر متاب از پند پیران
که رای پیر از بخت جوان به
شبی می‌گفت چشم کس ندیده‌ست
ز مروارید گوشم در جهان به
اگر چه زنده رود آب حیات است
ولی شیراز ما از اصفهان به
سخن اندر دهان دوست شِکَّر
ولیکن گفته حافظ از آن به
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 419 حافظ: وصال او ز عمر جاودان به
غزل شماره 419 حافظ یکی از غزل‌های عمیق و پرمعنای اوست که به موضوع عشق، جدایی، و طلب صبر و بردباری می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی شیوا و پر از احساس، به بیان دلتنگی خود برای معشوق پرداخته و از خدا می‌خواهد که به او صبر و تحمل عطا کند.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “وصال او ز عمر جاودان به”؛ حافظ می‌گوید که وصال (دیدار) معشوق از عمر جاودان نیز بهتر است.
- بیت دوم: “خداوندا مرا آن ده که آن به”؛ حافظ از خدا می‌خواهد که هر آنچه به صلاح اوست به او بدهد.
- بیت سوم: “به شمشیرم زد و با کس نگفتم که راز دوست از دشمن نهان به”؛ حافظ می‌گوید که معشوق با شمشیر دل او را زخمی کرده است اما این راز را با کسی در میان نگذاشته است.
- بیت چهارم: “به داغ بندگی مردن بر این در به جان او”؛ حافظ می‌گوید که حاضر است برای عشق به معشوق بمیرد.
- بیت پنجم: “که از ملک جهان به”؛ حافظ می‌گوید که عشق به معشوق از تمام ملک و جهان بهتر است.
تفسیر کلی:
این غزل، بیانگر عشق عمیق و فداکاری شاعر برای معشوق است. حافظ در این غزل، به سختی‌های عشق و جدایی اشاره می‌کند اما در عین حال به صبر و تحمل توصیه می‌کند. او از خدا می‌خواهد که به او صبر و تحمل عطا کند تا بتواند این رنج را تحمل کند.
معانی ضمنی:
- عشق و جدایی: عشق و دوری از معشوق اصلی‌ترین موضوع این غزل است.
- صبر و تحمل: حافظ به اهمیت صبر و تحمل در برابر سختی‌ها اشاره می‌کند.
- تسلیم شدن در برابر تقدیر: حافظ خود را تسلیم تقدیر الهی می‌کند.
تفسیرهای دیگر:
- تفسیر عاشقانه: این غزل به عنوان یک شعر عاشقانه و توصیف عشق به معشوق تفسیر می‌شود.
- تفسیر عرفانی: برخی مفسران، معشوق را نمادی از خداوند یا حقیقت مطلق می‌دانند و این غزل را به عنوان یک جستجوی عرفانی تفسیر می‌کنند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه عرفان: این غزل می‌تواند برای مطالعه عرفان اسلامی و ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر عمق احساسات شاعر است.
- حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف عشق و رنج استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و در عین حال واقع‌بینانه است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
