حافظ غزل شماره 405
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 405
به جان پیر خرابات و حق صحبت او
که نیست در سر من جز هوای خدمت او
بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است
بیار باده که مستظهرم به همت او
چراغ صاعقه آن سحاب روشن باد
که زد به خرمن ما آتش محبت او
بر آستانه میخانه گر سری بینی
مزن به پای که معلوم نیست نیت او
بیا که دوش به مستی سروش عالم غیب
نوید داد که عام است فیض رحمت او
مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که نیست معصیت و زهد بی مشیت او
نمی‌کند دل من میل زهد و توبه ولی
به نام خواجه بکوشیم و فر دولت او
مدام خرقه حافظ به باده در گرو است
مگر ز خاک خرابات بود فطرت او
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 405 حافظ: به جان پیر خرابات و حق صحبت او
غزل شماره 405 حافظ یکی از غزل‌های مشهور اوست که به موضوع عشق، عرفان و رابطه انسان با خداوند می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، به توصیف عشق خود به خداوند و درخواست بخشش او پرداخته است.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “به جان پیر خرابات و حق صحبت او”؛ حافظ به جان پیر خرابات (عاشقان خدا) و حق صحبت با آن‌ها قسم می‌خورد.
- بیت دوم: “که نیست در سر من جز هوای خدمت او”؛ حافظ می‌گوید که در ذهن او جز عشق و خدمت به خداوند چیزی نیست.
- بیت سوم: “بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است”؛ حافظ می‌داند که بهشت جایگاه گناهکاران نیست.
- بیت چهارم: “بیار باده که مستظهرم به همت او”؛ حافظ از کسی می‌خواهد که شراب بیاورد، زیرا به امید و کمک خداوند دلگرم است.
تفسیر کلی:
این غزل، بیانگر عشق و ارادت شاعر به خداوند و درخواست بخشش اوست. حافظ در این غزل، خود را گناهکار می‌داند و از خداوند طلب آمرزش می‌کند. او همچنین به اهمیت صحبت با اولیای خدا و پیروی از راه آن‌ها اشاره می‌کند.
معانی ضمنی:
- عشق به خدا: عشق به خدا اصلی‌ترین موضوع این غزل است.
- طلب آمرزش: حافظ از خداوند طلب آمرزش می‌کند.
- اهمیت اولیای خدا: حافظ به اهمیت صحبت با اولیای خدا اشاره می‌کند.
- امید به بخشش: حافظ به امید بخشش خداوند است.
تفسیرهای دیگر:
- تفسیر عرفانی: این غزل به عنوان یک شعر عرفانی و بیان عشق عرفانی شاعر به خداوند تفسیر می‌شود.
- تفسیر اخلاقی: این غزل به عنوان یک نصیحت اخلاقی برای طلب آمرزش و پناه بردن به خداوند تفسیر می‌شود.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه عرفان: این غزل می‌تواند برای مطالعه عرفان اسلامی و ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر ارادت و عشق عمیق حافظ به خداوند است.
- حافظ در این غزل، از زبان و بیان ساده و در عین حال عمیقی استفاده کرده است.
- این غزل، یکی از غزل‌های عرفانی حافظ است و بارها مورد تفسیر و تحلیل قرار گرفته است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
