حافظ غزل شماره 387

حافظ غزل شماره 387

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
انواع لپ تاپ حرفه‌ای لنوو زیر قیمت بازار تهران تعداد محدود
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 387

حافظ غزل شماره 387

شاه شمشادقدان خسرو شیرین‌دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف‌شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت ای چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود

بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان

بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی‌ داری

شادی زهره‌جبینان خور و نازک‌بدنان

پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل

مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم

که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان

گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم

از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 387 حافظ: شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان

غزل شماره 387 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و در عین حال عمیق‌ترین غزل‌های اوست که به موضوع عشق، زیبایی و تاثیر نگاه معشوق بر شاعر می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی زیبا و پر احساس، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود می‌گوید.

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان”؛ حافظ معشوق خود را با زیباترین صفات توصیف می‌کند. شمشادقدان به معنی قد بلند و کشیده و شیرین دهنان به معنی خوش‌سخن و شیرین‌زبان است.
  • بیت دوم: “مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت”؛ معشوق در حالی که مست از زیبایی و جذابیت خود بود، نگاهی به شاعر که خود را درویش می‌داند انداخت.
  • بیت سوم: “گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان”؛ معشوق به شاعر می‌گوید که تو چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان هستی. این جمله‌ای است که شاعر را به وجد می‌آورد و به او عزت نفس می‌دهد.

تفسیر کلی:

حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود سخن می‌گوید. معشوق در این غزل، نمادی از زیبایی مطلق و کمال است و شاعر با دیدن او به وجد آمده و احساس خوشبختی می‌کند. این غزل، بیانگر قدرت عشق و تاثیر آن بر روح و روان انسان است.

معانی ضمنی:

  • عشق و زیبایی: موضوع اصلی غزل، عشق و زیبایی است.
  • تاثیر نگاه: نگاه معشوق بر شاعر تاثیر عمیقی گذاشته است.
  • عزت نفس: معشوق با یک نگاه به شاعر، به او عزت نفس بخشیده است.
  • شاعر و شاعری: شاعر خود را درویش و عاشق می‌داند و به شاعری خود افتخار می‌کند.

تفسیرهای دیگر:

برخی مفسران معتقدند که این غزل به طور کلی به موضوع عشق و زیبایی اشاره دارد. برخی دیگر نیز بر جنبه عرفانی غزل تأکید کرده و آن را به عنوان یک جستجوی عرفانی برای یافتن معشوق حقیقی تعبیر کرده‌اند.

موارد استفاده از این غزل:

  • تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
  • مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد.
  • شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
  • استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.

نکات اضافی:

  • این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
  • حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف معشوق استفاده کرده است.
  • این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و عاشقانه است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: