حافظ غزل شماره 386
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 386
خدا را کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بیسامان مپوشان
در این خرقه بسی آلودگی هست
خوشا وقت قبای می فروشان
در این صوفیوشان دردی ندیدم
که صافی باد عیش دردنوشان
تو نازکطبعی و طاقت نیاری
گرانیهای مشتی دلقپوشان
چو مستم کردهای مستور منشین
چو نوشم دادهای زهرم منوشان
بیا وز غَبْن این سالوسیان بین
صراحی خوندل و بربط خروشان
ز دلگرمی حافظ بر حذر باش
که دارد سینهای چون دیگ جوشان
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 386 حافظ: خدا را کم نشین با خرقهپوشان
غزل شماره 386 حافظ یکی از غزلهای انتقادی و اجتماعی حافظ است که در آن به نقد برخی رفتارهای ظاهری و ریاکاری در میان برخی افراد مذهبی میپردازد. حافظ در این غزل، با زبانی طنزآمیز و کنایهآمیز، به جایگاه واقعی انسان و ارزشهای حقیقی زندگی اشاره میکند.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “خدا را کم نشین با خرقهپوشان”؛ حافظ میگوید با افرادی که ظاهر مذهبی دارند و خرقه میپوشند، کم بنشین.
- بیت دوم: “بر روزگار قبای میفروشان آفرین باد”؛ حافظ به روزگار کسانی که قبای ساده میپوشند و زندگی سادهای دارند، آفرین میگوید.
- بیت سوم: “رخ از رندان بیسامان مپوشان”؛ از رندان بیسامان روی برمگردان.
- بیت چهارم: “در این خرقه بسی آلودگی هست”؛ در این خرقههای مذهبی آلودگیهای بسیاری وجود دارد.
- بیت پنجم: “خوشا وقت قبای می فروشان”؛ چقدر خوب است زمانه کسانی که قبای ساده میپوشند و به دنبال لذتهای ساده زندگی هستند.
- بیت ششم: “در این صوفی وشان دردی ندیدم”؛ در این صوفینماها دردی ندیدم.
- بیت هفتم: “که صافی باد عیش دردنوشان”؛ لذت بردن برای افرادی که درد کشیدهاند، صاف و پاک است.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، به جایگاه واقعی انسان و ارزشهای حقیقی زندگی اشاره میکند. او به نقد برخی رفتارهای ظاهری و ریاکاری در میان برخی افراد مذهبی میپردازد و میگوید که انسان باید به جای توجه به ظاهر و لباس، به درون خود و اخلاق خود توجه کند. حافظ همچنین به لذت بردن از زندگی و ارزشهای ساده آن تاکید میکند.
نکات قابل توجه:
- نقد ریاکاری: حافظ به نقد ریاکاری و ظاهرسازی برخی افراد مذهبی میپردازد.
- تاکید بر سادگی: حافظ بر سادگی زندگی و ارزشهای ساده آن تاکید میکند.
- لذت بردن از زندگی: حافظ به لذت بردن از زندگی و ارزشهای دنیوی تاکید میکند.
- انتقاد از برخی عرفا: حافظ به برخی عرفا که به ظاهر به دین و عرفان میپردازند اما در باطن چیزی ندارند، انتقاد میکند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل میتواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی انتقادی میتواند مورد مطالعه قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در جامعهشناسی و فلسفه: این غزل میتواند برای بررسی مسائل اجتماعی و فلسفی مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر دیدگاه انتقادی حافظ نسبت به برخی رفتارهای اجتماعی است.
- حافظ در این غزل، به جایگاه واقعی انسان و ارزشهای حقیقی زندگی اشاره میکند.
- این غزل، حاوی پیامی برای همه انسانها است که به جای توجه به ظاهر، به درون خود و اخلاق خود توجه کنند.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: