حافظ غزل شماره 383
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 383
چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان
ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان
حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 383 حافظ: چندان که گفتم غم با طبیبان
غزل شماره 383 حافظ یکی از غزل‌های مشهور حافظ است که به موضوع درد و رنج، امید و عشق می‌پردازد. حافظ در این غزل، از درد و رنجی که تحمل کرده است سخن می‌گوید و از خداوند طلب کمک و درمان می‌کند.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “چندان که گفتم غم با طبیبان”؛ حافظ می‌گوید که بارها برای درمان غم خود به طبیبان مراجعه کرده است.
- بیت دوم: “درمان نکردند مسکین غریبان”؛ اما طبیبان نتوانسته‌اند درد این فقیر غریب را درمان کنند.
- بیت سوم: “آن گل که هر دم در دست بادیست”؛ حافظ به گلی اشاره می‌کند که هر لحظه در دست باد است.
- بیت چهارم: “گو شرم بادش از عندلیبان”؛ حافظ می‌گوید که باد باید از بلبل شرم کند که این گل زیبا را می‌آزارد.
- بیت پنجم: “یا رب امان ده تا بازبیند”؛ حافظ از خداوند می‌خواهد که امان دهد تا…
- بیت ششم: “چشم محبان روی حبیبان”؛ …عاشقان بتوانند روی محبوب خود را ببینند.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، از درد و رنجی که در زندگی متحمل شده است سخن می‌گوید. او به طبیبان مراجعه کرده است اما درمان نیافته است. سپس به طبیعت اشاره می‌کند و از باد می‌خواهد که به گل آسیبی نرساند. در نهایت، از خداوند می‌خواهد که به عاشقان اجازه دهد تا روی محبوب خود را ببینند.
معانی ضمنی:
- غم و اندوه: حافظ از غم و اندوهی عمیق سخن می‌گوید که درمان آن آسان نیست.
- امید به آینده: با وجود تمام درد و رنج، حافظ به آینده امیدوار است و از خداوند طلب کمک می‌کند.
- عشق و محبت: عشق و محبت به عنوان یک نیروی قدرتمند در این غزل مطرح می‌شود.
- طبیعت: طبیعت در این غزل نماد زیبایی و ظرافت است.
تفسیرهای دیگر:
برخی مفسران معتقدند که این غزل به طور کلی به موضوع عشق و جدایی اشاره دارد. گل در این غزل می‌تواند نماد معشوق و باد نماد جدایی باشد.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی می‌تواند مورد مطالعه قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
- حافظ در این غزل، از طبیعت به عنوان یک نماد برای بیان احساسات خود استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی امید و آرزوی دیدار معشوق است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
