حافظ غزل شماره 357
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 357
در خراباتِ مُغان نورِ خدا می‌بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
جلوه بر من مفروش ای مَلِکُ‌الْحاج که تو
خانه می‌بینی و من خانه‌خدا می‌بینم
خواهم از زلفِ بُتان نافه‌گشایی کردن
فکرِ دور است همانا که خطا می‌بینم
سوزِ دل، اشکِ روان، آهِ سحر، نالهٔ شب
این همه از نظرِ لطفِ شما می‌بینم
هر دَم از رویِ تو نقشی زَنَدَم راهِ خیال
با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم
کس ندیده‌ست ز مُشکِ خُتَن و نافهٔ چین
آنچه من هر سَحَر از بادِ صبا می‌بینم
دوستان عیبِ نظربازیِ حافظ مکنید
که من او را ز مُحِبّانِ شما می‌بینم
توضیح . معنی . تفسیر
غزل شماره 357 حافظ: در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
موضوع اصلی غزل:
این غزل حافظ، با ظاهری ساده اما باطنی عمیق، به موضوع عرفان، عشق الهی و یافتن حقیقت در مکان‌های غیرمنتظره می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی نمادین و کنایه‌آمیز، به بیان تجربات عرفانی خود و یافتن نور الهی در دل خرابات می‌پردازد.
متن غزل:
در خرابات مغان نور خدا می‌بینم این چنین بی‌نشان از اهل خدا می‌بینم
… (بقیه غزل)
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “در خرابات مغان نور خدا می‌بینم” حافظ در این بیت، با بیان شگفت‌انگیزی، اعلام می‌کند که نور الهی را در خرابات مغان (محلی که به عنوان نماد گناه و فساد شناخته می‌شود) یافته است. این بیان، یک پارادوکس است و نشان می‌دهد که حقیقت و معرفت را می‌توان در مکان‌ها و شرایط غیرمنتظره یافت.
- بیت دوم: “این چنین بی‌نشان از اهل خدا می‌بینم” در این بیت، حافظ به افرادی که خود را اهل خدا می‌دانند اما در عمل از راه حق دور شده‌اند، انتقاد می‌کند. او می‌گوید که افرادی را می‌بیند که ظاهراً به خدا نزدیک هستند اما در باطن از او دور شده‌اند.
تفسیر کلی غزل:
حافظ در این غزل، به موضوعاتی مانند عرفان، عشق الهی، ظاهر و باطن، حقیقت و باطل می‌پردازد. او با استفاده از زبان نمادین و کنایه‌آمیز، به نقد برخی از افراد و رفتارهای اجتماعی می‌پردازد. حافظ معتقد است که ارزش انسان به ظاهر و ادعاهای او نیست بلکه به باطن و عمل اوست.
مفاهیم کلیدی در غزل:
- عرفان: تجربه مستقیم و شهودی از حقایق عالم.
- خرابات: نمادی از دنیای مادی و ظاهری.
- نور خدا: نمادی از حقیقت و معرفت.
- ظاهر و باطن: تفاوت بین ظاهر و باطن انسان‌ها.
- حقیقت و باطل: جستجوی حقیقت در میان ظواهر فریبنده.
تعبیر فال:
تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی جستجوی حقیقت، یافتن پاسخ سوالات درونی، و همچنین تغییر نگرش به زندگی و جهان اطراف باشد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
