حافظ غزل شماره 355
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 355
حالیا مصلحتِ وقت در آن میبینم
که کشم رَخت به میخانه و خوش بنشینم
جامِ مِی گیرم و از اهلِ ریا دور شَوَم
یعنی از اهلِ جهان پاکدلی بُگزینم
جز صُراحی و کتابم نَبُوَد یار و ندیم
تا حریفانِ دَغا را به جهان کم بینم
سر به آزادگی از خَلق برآرم چون سَرو
گر دهد دست که دامن ز جهان دَرچینم
بس که در خرقهٔ آلوده زدم لافِ صَلاح
شرمسار از رخِ ساقی و مِیِ رنگینم
سینهٔ تَنگِ من و بارِ غمِ او، هیهات
مردِ این بارِ گران نیست دلِ مسکینم
من اگر رندِ خراباتم و گر زاهدِ شهر
این مَتاعم که همیبینی و کمتر زینم
بندهٔ آصفِ عهدم دلم از راه مَبَر
که اگر دَم زَنَم از چرخ بخواهد کینم
بر دلم گرد ستمهاست خدایا مپسند
که مکدر شود آیینه مهرآیینم
توضیح . معنی . تفسیر
غزل شماره 355 حافظ: حالیا مصلحت وقت در آن میبینم
موضوع اصلی غزل
این غزل حافظ، به ظاهری ساده اما باطنی عمیق، به موضوع تنهایی، دوستی، رفاقت و پرهیز از دوستیهای دروغین میپردازد. حافظ در این غزل، با زبانی صریح و روشن، به بیان اهمیت انتخاب دوستان واقعی و پرهیز از معاشرت با افراد بداندیش میپردازد.
تفسیر بیت به بیت
- بیت اول: “حالیا مصلحت وقت در آن میبینم” در این بیت، شاعر بیان میکند که در این برهه از زمان، بهترین کار این است که به تنهایی و خلوت خود پناه ببرد.
- بیت دوم: “که به جز شراب و کتاب دوست و همدمی نداشته باشم” حافظ در این بیت، شراب و کتاب را به عنوان بهترین دوستان خود معرفی میکند و از معاشرت با افراد دیگر، به خصوص افراد دو رو و چاپلوس، پرهیز میکند.
- بیت سوم: “تا روی دغلبازان مدعی دوستی را کمتر ببینم” در این بیت، شاعر به طور صریح از افرادی که ادعای دوستی دارند اما در باطن چنین نیستند، انتقاد میکند و میگوید که میخواهد کمتر با این افراد روبرو شود.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ به اهمیت انتخاب دوستان واقعی و پرهیز از معاشرت با افراد بداندیش تأکید میکند. او معتقد است که در دنیایی پر از ریاکاری و دورویی، بهتر است به تنهایی و خلوت خود پناه ببریم و از معاشرت با افرادی که قصد سوءاستفاده از ما را دارند، خودداری کنیم. شاعر در این غزل، به ارزش دانش و معرفت نیز اشاره میکند و کتاب را به عنوان بهترین دوست معرفی میکند.
مفاهیم کلیدی در غزل
- تنهایی: تنهایی به عنوان فرصتی برای تفکر و خودشناسی.
- دوستی واقعی: اهمیت داشتن دوستان واقعی و وفادار.
- دروغ و ریاکاری: نقد افراد دو رو و چاپلوس.
- دانش و معرفت: ارزش کتاب و دانش اندوزی.
تعبیر فال
تعبیر فال این غزل میتواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل میتواند نشاندهندهی نیاز به خلوت و تنهایی، پرهیز از معاشرتهای بیهوده و جستجوی دوستان واقعی باشد. همچنین، این غزل میتواند به عنوان یک هشدار در برابر افراد دو رو و چاپلوس تلقی شود.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
