حافظ غزل شماره 350

حافظ غزل شماره 350

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

سایت داندانپزشکی شما، ویترین آنلاین مطبتان است.
بگذارید سایتتان به جای شما 24 ساعته تبلیغ کند.
با سایت داروخانه آنلاین اعتماد مشتریان را جلب کنید.
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.

حافظ غزل شماره 350

حافظ غزل شماره 350

به عزمِ توبه سحر گفتم استخاره کُنَم

بهارِ توبه شِکَن می‌رسد چه چاره کُنَم؟

سخن درست بگویم نمی‌توانم دید

که مِی خورند حریفان و من نِظاره کنم

چو غنچه با لبِ خندان به یادِ مجلسِ شاه

پیاله گیرم و از شوق، جامه پاره کنم

به دورِ لاله دِماغِ مرا عِلاج کنید

گر از میانهٔ بزمِ طَرَب کناره کنم

ز رویِ دوست مرا چون گلِ مراد شِکُفت

حوالهٔ سَرِ دشمن به سنگِ خاره کنم

گدایِ میکده‌ام، لیک وقتِ مستی بین

که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم

مرا که نیست رَه و رسمِ لقمه پرهیزی

چرا ملامتِ رندِ شرابخواره کنم

به تختِ گُل بنشانم بُتی چو سلطانی

ز سنبل و سَمَنش، سازِ طوق و یاره کنم

ز باده خوردن پنهان مَلول شد حافظ

به بانگِ بَربَط و نِی، رازَش آشکاره کنم

 

توضیح . معنی . تفسیر

غزل شماره 350 حافظ: به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم

موضوع اصلی غزل:

این غزل حافظ، به ظاهری ساده اما باطنی عمیق، به موضوع توبه، عشق، لذت‌جویی و تضادهای درونی انسان می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی طنزآمیز و کنایه‌آمیز، به چالش‌های انسان در مسیر معنویت و کمال اشاره می‌کند.

متن غزل:

به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم … (بقیه غزل)

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم” حافظ در این بیت، تصمیم خود را برای توبه و ترک گناه اعلام می‌کند اما با طعنه می‌گوید که بهار (نماد جوانی و لذت‌جویی) به زودی می‌رسد و او را از این تصمیم منصرف خواهد کرد.
  • بیت دوم: “بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم” در این بیت، حافظ به قدرت وسوسه‌های دنیوی و سختی ترک عادت‌های بد اشاره می‌کند.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به تضاد بین خواسته‌های نفسانی و стрем به کمال معنوی می‌پردازد. او با استفاده از زبان طنزآمیز و کنایه‌آمیز، به نقد برخی از زاهدان و عرفایی می‌پردازد که به ظاهر زاهدانه زندگی می‌کنند اما در باطن به دنبال لذت‌های دنیوی هستند. حافظ معتقد است که توبه واقعی، توبه از دل است و نه تنها به حرف.

مفاهیم کلیدی در غزل:

  • توبه: توبه به معنای بازگشت از گناه و روی آوردن به خدا.
  • بهار: نماد جوانی، زیبایی و لذت‌های دنیوی.
  • وسوسه: وسوسه‌های نفسانی و شیطان.
  • تضاد: تضاد بین خواسته‌های نفسانی و стрем به کمال.

تعبیر فال:

تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی تردید و دوگانگی درونی، تلاش برای تغییر و اصلاح خود و همچنین وسوسه شدن توسط لذت‌های دنیوی باشد.

نکات قابل توجه:

  • این غزل، یکی از غزل‌های پر معنا و چندوجهی حافظ است که تفسیرهای مختلفی از آن ارائه شده است.
  • مفاهیم موجود در این غزل، همچنان برای انسان‌های امروز نیز جذاب و قابل تأمل است.
  • این غزل، می‌تواند به عنوان یک دعوت به تعمق درونی و شناخت خود باشد.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

مشارکت در ساخت ، قرارداد مستقیم با مالک
طراحی دکوراسیون، گروه معماران مجرب تهران
مدیریت پیمان، انجام پروژه‌های ساختمانی و معماری
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.