حافظ غزل شماره 339

حافظ غزل شماره 339

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 339

حافظ غزل شماره 339

خیالِ رویِ تو چون بُگذَرَد به گلشنِ چَشم

دل از پِیِ نظر آید به سویِ روزنِ چَشم

سزایِ تکیه گَهَت مَنظَری نمی‌بینم

منم ز عالَم و این گوشهٔ مُعَیَّنِ چَشم

بیا که لَعل و گَُهَر در نثارِ مَقْدَمِ تو

ز گنج‌خانه‌‌ دل می‌کشم به روزنِ چَشم

سَحَر سِرِشکِ رَوانم سرِ خرابی داشت

گَرَم نه خونِ جگر می‌گرفت دامنِ چَشم

نخست روز که دیدم رخِ تو دل می‌گفت

اگر رسَد خِلَلی، خونِ من به گردنِ چَشم

به بویِ مژدهٔ وصلِ تو تا سَحَر، شبِ دوش

به راهِ باد نهادم چراغِ روشنِ چَشم

به مردمی که دلِ دردمندِ حافظ را

مَزَن به ناوَکِ دلدوزِ مردم افکنِ چَشم

 

توضیح . معنی . تفسیر

غزل شماره 339 حافظ: خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم

موضوع اصلی غزل:

این غزل زیبا و عاشقانه حافظ، بیانگر عشق عمیق شاعر به معشوق و تأثیر عمیق او بر روح و روان شاعر است. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و نمادین، به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر او بر دل و جان خود پرداخته است.

متن غزل:

خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم به بوی زلف تو گل‌های باغ بشکفد در این دنیا این من و این هم گوشه چشمم که برای تو در نظر گرفته شده است … (بقیه غزل)

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم” شاعر می‌گوید وقتی تصویری از روی معشوق در ذهنش نقش می‌بندد، گویی بهاری در چشمانش شکوفا می‌شود.
  • بیت دوم: “به بوی زلف تو گل‌های باغ بشکفد” در این بیت، شاعر می‌گوید با یادآوری بوی زلف معشوق، گل‌های باغ نیز شکوفا می‌شوند، یعنی طبیعت نیز تحت تأثیر عشق او قرار می‌گیرد.
  • بیت سوم: “در این دنیا این من و این هم گوشه چشمم” شاعر می‌گوید در این دنیا تنها به دو چیز اهمیت می‌دهد: خودش و آن گوشه چشمی که به او اختصاص داده شده است.

تفسیر کلی غزل:

در این غزل، حافظ به زیبایی به موضوع عشق و تأثیر آن بر طبیعت و هستی پرداخته است. او با استفاده از زبان نمادین و کنایه‌آمیز، عشق خود را به معشوق به تصویر کشیده است. شاعر در این غزل، به ما می‌آموزد که عشق، نیرویی قدرتمند و جاودانه است که می‌تواند بر تمام هستی تأثیر بگذارد.

مفاهیم کلیدی در غزل:

  • عشق و زیبایی: عشق عمیق به معشوق و زیبایی او.
  • طبیعت: طبیعت به عنوان نمادی از عشق و زیبایی.
  • تأثیر عشق: تأثیر عمیق عشق بر روح و روان و طبیعت.
  • عشق عرفانی: عشق به عنوان نیرویی الهی و راهی برای رسیدن به کمال.

تعبیر فال:

تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عشق عمیق و پایدار، تحولات مثبت در زندگی و زیبایی‌های پنهان در زندگی باشد. همچنین، این غزل می‌تواند به افرادی که احساس می‌کنند در زندگی خود تنها هستند، امید بدهد و آن‌ها را به ادامه دادن تشویق کند.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: