حافظ غزل شماره 334

حافظ غزل شماره 334

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

سایت داندانپزشکی شما، ویترین آنلاین مطبتان است.
بگذارید سایتتان به جای شما 24 ساعته تبلیغ کند.
با سایت داروخانه آنلاین اعتماد مشتریان را جلب کنید.
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.

حافظ غزل شماره 334

حافظ غزل شماره 334

گر دست رَسَد در سرِ زُلفینِ تو بازم

چون گوی چه سرها که به چوگانِ تو بازم

زلفِ تو مرا عمر دراز است ولی نیست

در دست، سرِ مویی از آن عمرِ درازم

پروانهٔ راحت بده ای شمع که امشب

از آتشِ دل پیش تو چون شمع گُدازم

آن دَم که به یک خنده دَهَم جان چو صُراحی

مستانِ تو خواهم که گُزارَند نمازم

چون نیست نمازِ منِ آلوده نمازی

در میکده زان کم نَشَوَد سوز و گُدازم

در مسجد و میخانه خیالت اگر آید

محراب و کمانچه ز دو ابرویِ تو سازم

گر خلوتِ ما را شبی از رخ بِفُروزی

چون صبح بر آفاقِ جهان سر بِفَرازم

محمود بُوَد عاقبتِ کار در این راه

گر سر بِرَوَد در سرِ سودایِ اَیازم

حافظ غمِ دل با که بگویم؟ که در این دور

جز جام نشاید که بُوَد محرمِ رازم

 

توضیح . معنی . تفسیر

غزل شماره 334 حافظ: گر دست رسد در سر زلفین تو بازم

موضوع اصلی غزل:

این غزل زیبا و پرشور حافظ، بیانگر عشق عمیق شاعر به معشوق و آرزوی وصال اوست. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و شیوا، به توصیف زیبایی معشوق و اشتیاق خود برای رسیدن به او پرداخته است.

متن غزل:

گر دست رسد در سر زلفین تو بازم جان می‌دهم و باز آیم تا باز بوسمت ای جلوه گاه رخ یار و قبله گاه من هرگز نروم ز درت تا که بمیرم … (بقیه غزل)

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “گر دست رسد در سر زلفین تو بازم” شاعر در این بیت، آرزوی لمس کردن زلف‌های معشوق را دارد و می‌گوید حتی اگر در این راه جان خود را از دست بدهد، باز هم به سوی او بازخواهد گشت.
  • بیت دوم: “جان می‌دهم و باز آیم تا باز بوسمت” در این بیت، شاعر به طور صریح اعلام می‌کند که برای بوسیدن معشوق، حاضر است جان خود را فدا کند.

تفسیر کلی غزل:

در این غزل، حافظ به زیبایی به موضوع عشق و وصال پرداخته است. او با استفاده از زبان نمادین و کنایه‌آمیز، عشق خود را به معشوق به تصویر کشیده است. شاعر در این غزل، به ما می‌آموزد که عشق، نیرویی قدرتمند و جاودانه است که می‌تواند انسان را به بالاترین درجات فداکاری و ایثار برساند.

مفاهیم کلیدی در غزل:

  • عشق و وصال: عشق عمیق و آرزوی وصال با معشوق.
  • فداکاری: فدا کردن جان برای رسیدن به معشوق.
  • زیبایی: زیبایی بی‌نظیر معشوق.
  • عشق عرفانی: عشق به عنوان نیرویی الهی و راهی برای رسیدن به کمال.

تعبیر فال:

تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عشق عمیق و پایدار، آرزوی رسیدن به اهداف و موفقیت در زندگی باشد. همچنین، این غزل می‌تواند به افرادی که در روابط عاطفی خود با مشکل مواجه هستند، امید بدهد و آن‌ها را به ادامه دادن تشویق کند.

نکات قابل توجه:

  • این غزل، یکی از عاشقانه‌های بسیار معروف حافظ است و بارها مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است.
  • مفاهیم موجود در این غزل، همچنان برای انسان‌های امروز نیز جذاب و قابل تأمل است.
  • این غزل، می‌تواند به عنوان یک منبع الهام برای کسانی که به دنبال عشق واقعی و پایدار هستند، باشد.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

مشارکت در ساخت ، قرارداد مستقیم با مالک
طراحی دکوراسیون، گروه معماران مجرب تهران
مدیریت پیمان، انجام پروژه‌های ساختمانی و معماری
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.