حافظ غزل شماره 320

حافظ غزل شماره 320

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

سایت داندانپزشکی شما، ویترین آنلاین مطبتان است.
بگذارید سایتتان به جای شما 24 ساعته تبلیغ کند.
با سایت داروخانه آنلاین اعتماد مشتریان را جلب کنید.
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.

حافظ غزل شماره 320

حافظ غزل شماره 320

دیشب به سیلِ اشک رَهِ خواب می‌زدم

نقشی به یادِ خَطِّ تو بر آب می‌زدم

ابرویِ یار در نظر و خرقه سوخته

جامی به یادِ گوشهٔ محراب می‌زدم

هر مرغِ فکر کز سرِ شاخِ سخن بِجَست

بازش ز طُرِّهٔ تو به مِضراب می‌زدم

رویِ نگار در نظرم جلوه می‌نمود

وز دور بوسه بر رخِ مهتاب می‌زدم

چشمم به رویِ ساقی و گوشم به قولِ چنگ

فالی به چشم و گوش در این باب می‌زدم

نقشِ خیالِ رویِ تو تا وقتِ صبحدم

بر کارگاهِ دیدهٔ بی‌خواب می‌زدم

ساقی به صوتِ این غزلم کاسه می‌گرفت

می‌گفتم این سرود و مِیِ ناب می‌زدم

خوش بود وقتِ حافظ و فالِ مراد و کام

بر نامِ عمر و دولتِ احباب می‌زدم

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل 320 حافظ: دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم

غزل شماره 320 حافظ، یکی از غزل‌های عاشقانه و عمیق دیوان اوست که با مصرع “دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم” آغاز می‌شود. این غزل، بیانگر درد فراق و دوری از معشوق است و شاعر در آن از عذاب شب‌های بی‌خوابی و اندوه فراقت سخن می‌گوید.

تفسیر بیت به بیت:

  • دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم: شاعر شب گذشته را با ریختن سیل اشک سپری کرده و خواب از چشمانش گریخته است.
  • نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم: او در خیالات خود، تصویر معشوق را بر روی آب نقش می‌کرده است.
  • ابروی یار در نظر و خرقه سوخته: شاعر، ابروی معشوق را در نظر داشته و خرقه خود را (که نماد زهد و تقواست) سوخته است. این بیت نشان می‌دهد که عشق، زهد و تقوا را در نظر او بی‌اثر کرده است.
  • جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم: شاعر جام شراب را به یاد گوشه محراب (محل عبادت) به دست گرفته است. این تضاد، نشان از تضاد میان عشق و دین در دل شاعر دارد.
  • تا صبح در پی چهره ماه می‌گشتم: شاعر تا صبح به دنبال دیدن چهره معشوق بوده است.
  • کز دیده خونینم نشان آفتاب می‌جستم: او از چشمان خونین خود، نشانه‌ای از طلوع خورشید (یعنی دیدار معشوق) می‌جسته است.
  • در خواب دیدم روی تو پیدا شد: در خواب، چهره معشوق برایش آشکار شد.
  • کز دیده خونینم به رخساره می‌نشستم: در خواب، به چهره معشوق خیره شده بود.
  • گفتا که ای حافظ تو بیمار عشق‌ها شدی: معشوق در خواب به شاعر می‌گوید که تو به شدت بیمار عشق شده‌ای.
  • بگریز از این درد که درمانش نمی‌شود: معشوق به شاعر توصیه می‌کند که از این درد بگریزد زیرا درمانی ندارد.
  • گر عاشق صادق شدی مجنون‌تر از من شو: اگر می‌خواهی عاشق صادقی باشی، بیشتر از من مجنون شو.
  • کاندر طلب روی تو عاقل کمابیش نیست: در طلب روی تو، عاقل کمابیش وجود ندارد.
  • دیوان حافظ در کف و مطرب به ساز می‌زد: دیوان حافظ در دست بوده و مطرب به ساز می‌زده است.
  • من مست و بیخود همچو شبنم بر گل می‌رفتم: شاعر مست و بیخود همچون شبنم بر گل می‌رفته است.
  • تا آن که جانم بر لب آمد ز آه و ز ناله: تا جایی که نفسش بر لب آمد، آه و ناله می‌کرد.
  • شد چشمم از دیدن تو روشن چو مهتاب: چشمانش از دیدن معشوق، روشن‌تر از ماه شد.
  • در خواب دیدم روی تو پیدا شد: تکرار این بیت، تأکید بر اهمیت رؤیای شاعر دارد.
  • کز دیده خونینم به رخساره می‌نشستم: تکرار این بیت نیز، تأکید بر شدت عشق و علاقه شاعر به معشوق است.
  • گفتا که ای حافظ تو بیمار عشق‌ها شدی: تکرار این بیت، تأکید بر بیماری عشق است که شاعر به آن مبتلا شده است.
  • بگریز از این درد که درمانش نمی‌شود: تکرار این بیت، نشان از درمان‌ناپذیر بودن عشق است.
  • گر عاشق صادق شدی مجنون‌تر از من شو: تکرار این بیت، دعوت به عشق ورزیدن بی‌حد و حصر است.
  • کاندر طلب روی تو عاقل کمابیش نیست: تکرار این بیت، نشان می‌دهد که عشق، عقل را از انسان می‌گیرد.

تفسیر کلی:

این غزل، بیانگر عمق عشق و علاقه شاعر به معشوق است. شاعر در این غزل، از درد فراق، شب‌های بی‌خوابی و اندوه فراقت سخن می‌گوید. او در خواب، معشوق را می‌بیند و از او درخواست کمک می‌کند. معشوق نیز به او توصیه می‌کند که از این درد بگریزد، اما شاعر حاضر نیست از عشق دست بکشد. این غزل، یکی از زیباترین و عمیق‌ترین غزل‌های حافظ است که نشان از توانایی شاعر در بیان احساسات و عواطف انسانی دارد.

نکات قابل توجه:

  • تکرار برخی بیت‌ها، بر تأکید شاعر بر موضوع مورد نظر دلالت دارد.
  • استفاده از نمادهایی مانند خرقه سوخته، جام شراب و ماه، به غزل عمق و زیبایی بخشیده است.
  • این غزل، بیانگر تضاد میان عشق و عقل، عشق و دین است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

مشارکت در ساخت ، قرارداد مستقیم با مالک
طراحی دکوراسیون، گروه معماران مجرب تهران
مدیریت پیمان، انجام پروژه‌های ساختمانی و معماری
فروشگاه آنلاین اعتبار برند شما را افزایش می‌دهد.
خدمات بیمه را آنلاین به مشتریان ارائه کنید.
اپلیکیشن شرکتی، هویت حرفه‌ای شما را تقویت می‌کند.