تفسیر غزل شماره 255 حافظ: “یوسف گم شده باز آید به کنعان غم مخور”

این غزل یکی از مشهورترین و امیدبخش‌ترین غزل‌های حافظ است. شاعر در این غزل، با زبانی دلنشین و امیدوارانه، به دل‌های ناامید تسلی می‌دهد و نوید روزهای بهتر را می‌دهد.

تفسیر بیت به بیت:

• بیت اول: “یوسف گم شده باز آید به کنعان غم مخور” شاعر می‌گوید یوسف گم شده به کنعان باز خواهد گشت، پس غم مخور. این بیت، نمادی از بازگشت نعمت، خوشبختی و امید است.

• کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور»: شاعر می‌گوید کلبه غم و اندوه تو روزی به گلستان شادی تبدیل می‌شود، پس نگران نباش.

• ای دل اندوهگین، حال تو نیکو خواهد شد نگران مباش: شاعر به دل اندوهگین خود می‌گوید که حالت خوب خواهد شد، نگران نباش.

• این سر آشفته نابسامان نیز دوباره آرامش و سامان می‌یابد، ناراحت مباش: شاعر می‌گوید این وضعیت آشفته و نابسامان نیز روزی سامان خواهد یافت، پس ناراحت نباش.

تفسیر کلی

در این غزل، حافظ به دل‌های ناامید و افسرده، نوید امید و خوشبختی می‌دهد. او می‌گوید که حتی در سخت‌ترین شرایط، امید به بهبود وجود دارد و روزهای بهتر در انتظار ما هستند. این غزل، نمادی از امید، پایداری و پیروزی بر مشکلات است.

معانی نمادین:

• یوسف: نماد گمشده‌ای است که به زودی پیدا می‌شود، می‌تواند نماد هر چیزی باشد که گم شده و قرار است دوباره به زندگی ما بازگردد.
• کنعان: نماد سرزمین امن و خوشبختی است.
• کلبه احزان: نماد وضعیت فعلی غم و اندوه است.
• گلستان: نماد شادی و خوشبختی است.

تعبیر فال:

اگر این غزل به عنوان فال انتخاب شود، نشان‌دهنده‌ی پایان مشکلات و آغاز دوره‌ی جدیدی از خوشبختی و موفقیت است. این فال، به فرد امید می‌دهد و به او می‌گوید که باید صبور باشد و به آینده امیدوار باشد.

پیام اصلی غزل:

پیام اصلی این غزل، امیدواری و پایداری است. حافظ به ما یادآوری می‌کند که حتی در سخت‌ترین شرایط، نباید امید خود را از دست بدهیم و باید به آینده امیدوار باشیم.

کاربردهای این غزل:

• تسکین دل: این غزل می‌تواند برای افرادی که در شرایط سختی قرار دارند، تسکینی باشد.
• ایجاد امید: این غزل می‌تواند به افراد امید بدهد و به آن‌ها کمک کند تا بر مشکلات غلبه کنند.
• تقویت روحیه: این غزل می‌تواند روحیه‌ی افراد را تقویت کند و به آن‌ها انگیزه بدهد.