حافظ غزل شماره 396
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 396
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن
ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 396 حافظ: صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
غزل شماره 396 حافظ یکی از مشهورترین و پرشورترین غزل‌های اوست که به موضوع شراب، زندگی، زمان و گذر عمر می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، به لذت بردن از زندگی و استفاده از فرصت‌های آن دعوت می‌کند.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن”؛ حافظ با این بیت، به ساقی می‌گوید که صبح شده است و باید جام شراب را پر کند. این بیت، نشانه‌ای از آغاز روز و دعوت به شادی و خوشگذرانی است.
- بیت دوم: “دور فلک درنگ ندارد شتاب کن”؛ حافظ می‌گوید که چرخ فلک در گردش است و هیچ‌گاه درنگ نمی‌کند، پس باید عجله کرد و از فرصت‌های زندگی استفاده کرد.
- بیت سوم: “زان پیشتر که عالم فانی شود خراب ما را ز جام باده گلگون خراب کن”؛ حافظ می‌گوید که قبل از اینکه جهان فانی به پایان برسد و همه چیز نابود شود، باید با نوشیدن شراب، خود را مست و بی‌خبر از دنیا کرد.
- بیت چهارم: “گر پیر شدی و خسته دل شدی چه باک است”؛ حافظ می‌گوید که اگر پیر شدی و دلت خسته شد، چه اهمیتی دارد؟ مهم این است که در جوانی از زندگی لذت ببری.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، به موضوع گذر عمر و کوتاه بودن زندگی اشاره می‌کند و از انسان‌ها می‌خواهد که از لحظه لحظه زندگی لذت ببرند. او شراب را نمادی از لذت‌های دنیوی و فراموشی غم‌ها می‌داند. این غزل، دعوتی است به زندگی کردن در لحظه و نگران آینده نبودن.
معانی ضمنی:
- لذت بردن از زندگی: حافظ به لذت بردن از زندگی و استفاده از فرصت‌های آن تاکید می‌کند.
- گذر زمان: گذر عمر و کوتاه بودن زندگی یکی از مضامین اصلی این غزل است.
- شراب به عنوان نماد: شراب نمادی از لذت‌های دنیوی و فراموشی غم‌ها است.
- یأس و ناامیدی: حافظ به انسان‌ها می‌گوید که از یأس و ناامیدی بپرهیزند و به زندگی امیدوار باشند.
تفسیرهای دیگر:
- تفسیر عرفانی: برخی مفسران، شراب را نمادی از عشق الهی و مستی را نمادی از وصل به حق تعبیر می‌کنند.
- تفسیر اجتماعی: برخی دیگر این غزل را به عنوان یک انتقاد اجتماعی به وضعیت زمانه خود تفسیر می‌کنند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه عرفان: این غزل می‌تواند برای مطالعه عرفان اسلامی و ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر احساسات شاد و پرشور حافظ است.
- حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف لذت‌های زندگی استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و لذت‌بخش است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
