حافظ غزل شماره 387
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 387
شاه شمشادقدان خسرو شیریندهنان
که به مژگان شکند قلب همه صفشکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرینسخنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان
کمتر از ذره نهای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخزنان
بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی داری
شادی زهرهجبینان خور و نازکبدنان
پیر پیمانهکش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمانشکنان
دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان
با صبا در چمن لاله سحر میگفتم
که شهیدان کهاند این همه خونینکفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نهایم
از می لعل حکایت کن و شیریندهنان
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 387 حافظ: شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
غزل شماره 387 حافظ یکی از عاشقانهترین و در عین حال عمیقترین غزلهای اوست که به موضوع عشق، زیبایی و تاثیر نگاه معشوق بر شاعر میپردازد. حافظ در این غزل، با زبانی زیبا و پر احساس، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود میگوید.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان”؛ حافظ معشوق خود را با زیباترین صفات توصیف میکند. شمشادقدان به معنی قد بلند و کشیده و شیرین دهنان به معنی خوشسخن و شیرینزبان است.
- بیت دوم: “مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت”؛ معشوق در حالی که مست از زیبایی و جذابیت خود بود، نگاهی به شاعر که خود را درویش میداند انداخت.
- بیت سوم: “گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان”؛ معشوق به شاعر میگوید که تو چشم و چراغ همه شیرینسخنان هستی. این جملهای است که شاعر را به وجد میآورد و به او عزت نفس میدهد.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، با زبانی ساده و در عین حال عمیق، از زیبایی معشوق و تاثیر نگاه او بر خود سخن میگوید. معشوق در این غزل، نمادی از زیبایی مطلق و کمال است و شاعر با دیدن او به وجد آمده و احساس خوشبختی میکند. این غزل، بیانگر قدرت عشق و تاثیر آن بر روح و روان انسان است.
معانی ضمنی:
- عشق و زیبایی: موضوع اصلی غزل، عشق و زیبایی است.
- تاثیر نگاه: نگاه معشوق بر شاعر تاثیر عمیقی گذاشته است.
- عزت نفس: معشوق با یک نگاه به شاعر، به او عزت نفس بخشیده است.
- شاعر و شاعری: شاعر خود را درویش و عاشق میداند و به شاعری خود افتخار میکند.
تفسیرهای دیگر:
برخی مفسران معتقدند که این غزل به طور کلی به موضوع عشق و زیبایی اشاره دارد. برخی دیگر نیز بر جنبه عرفانی غزل تأکید کرده و آن را به عنوان یک جستجوی عرفانی برای یافتن معشوق حقیقی تعبیر کردهاند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل میتواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه ادبیات عرفانی: این غزل به عنوان یک نمونه از شعر عرفانی میتواند مورد مطالعه قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل میتواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
- حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف معشوق استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و عاشقانه است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: