حافظ غزل شماره 247
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 247
صبا ز منزلِ جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشقِ بیدل خبر دریغ مدار
به شُکرِ آن که شِکُفتی به کامِ بخت ای گل
نسیمِ وصل ز مرغِ سحر دریغ مدار
حریفِ عشقِ تو بودم چو ماهِ نو بودی
کنون که ماهِ تمامی نظر دریغ مدار
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهلِ معرفت این مختصر دریغ مدار
کنون که چشمهٔ قند است لعلِ نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شِکَر دریغ مدار
مکارمِ تو به آفاق میبَرَد شاعر
از او وظیفه و زادِ سفر دریغ مدار
چو ذکرِ خیر طلب میکنی سخن این است
که در بهایِ سخن سیم و زر دریغ مدار
غبارِ غم بِرَوَد حال خوش شود حافظ
تو آبِ دیده از این رهگذر دریغ مدار
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 247 حافظ: “صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار”
یک پیام امیدوارانه و عاشقانه
این غزل زیبا از حافظ، سرشار از امید و عشق است. شاعر در این غزل، از نسیم صبا میخواهد که از منزل محبوب او بگذرد و پیام او را به معشوق برساند.
تفسیر بیت به بیت:
بیت اول: “صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار/ که من به یاد توام شب و روز بیقرار” شاعر از نسیم صبا میخواهد که از منزل محبوبش بگذرد و دریغ نکند. او میگوید که شب و روز به یاد محبوبش بیقرار است.
بیت دوم: “خبر به یار من برسان که دیده مینهم/ به راه دوست و چشم من از خواب بیدار” شاعر از صبا میخواهد که به محبوبش خبر دهد که چشم به راه او دوخته و از خواب بیدار است.
بیت سوم: “ز من به یار دلدار سلامی بر رسان/ که عمر رفت و ما هنوز در انتظار” شاعر از صبا میخواهد که به یار دلدارش سلام برساند و بگوید که عمر میگذرد و او هنوز در انتظار اوست.
بیت چهارم: “ز من به آن مه روا که گر چه دورم از او/ دل من همچنان با اوست در قرار” شاعر میگوید که اگرچه از محبوبش دور است اما دلش همچنان با اوست.
بیت پنجم: “اگر چه دوریم از نظر، به دل نزدیکیم/ چو دو عاشق که با هماند در کنار” شاعر میگوید که اگرچه از نظر یکدیگر دور هستند اما دلهایشان به هم نزدیک است، مانند دو عاشق که در کنار هم هستند.
بیت ششم: “صبا به یار من گوی که گر چه من غریبم/ به یاد او دل من شدهست پر ز کار” شاعر میگوید که اگرچه غریب است اما به یاد محبوبش دلش پر از کار و تلاش است.
بیت هفتم: “به هر نسیم که از طرف او آید/ به بوی زلف یار من مست و شیدای” شاعر میگوید که با هر نسیمی که از طرف محبوبش میوزد مست و شیدای میشود.
بیت هشتم: “صبا ز من به یار دلبرم سلام برسان/ که من فداي او شدم به جان و دل و سر” در بیت آخر، شاعر دوباره از صبا میخواهد که به یار دلبرش سلام برساند و میگوید که جان و دل و سرش را فدای او میکند.
تفسیر کلی
در این غزل، شاعر به بیان عشق و علاقهی شدید خود به محبوبش میپردازد. او از نسیم صبا به عنوان واسطهای برای رساندن پیامش به محبوب استفاده میکند. این غزل، بیانگر امیدواری شاعر به دیدار معشوق و وصل شدن به اوست.
نکات قابل توجه:
- استفاده از نماد نسیم صبا به عنوان پیامآور
- بیان عشق و علاقهی شدید شاعر به محبوب
- امیدواری به دیدار معشوق
- تاکید بر نزدیکی دلهای دو عاشق
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: