غزل شماره 84 دیوان شمس مولانا

غزل شماره 84 دیوان شمس مولانا

فال مولانا

فال مولانا با تفسیر

ابتدا با خلوص نیت و قلبی سرشار از اعتماد نیت کنید.

آنگاه برای گرفتن فال مولانا بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
انواع لپ تاپ حرفه‌ای لنوو زیر قیمت بازار تهران تعداد محدود
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

غزل شماره 84 دیوان شمس مولانا

غزل شماره 84 دیوان شمس مولانا

 

چون گل همه تن خندم نه از راه دهان تنها
زیرا که منم بی‌من با شاهِ جهان تنها


ای مشعله آورده دل را به سحر برده
جان را برسان در دل دل را مَسِتان تنها


از خشم و حسد جان را بیگانه مکن با دل
آن را مگذار اینجا وین را بمخوان تنها


شاهانه پیامی کن یک دعوتِ عامی کن
تا کی بود ای سلطان این با تو و آن تنها ؟


چون دوش اگر امشب نایی و ببندی لب
صد شور کنیم ای جان نکنیم فغان تنها

 

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 84 دیوان شمس مولانا

 

توصیف کلی غزل:

این غزل مولانا، یک دعوت به وحدت و همدلی است. شاعر در این غزل، به توصیف حالتی از وحدت و اتصال با معشوق می‌پردازد که در آن، تمام وجود انسان به شادی و سرور می‌آید. این غزل، یک دعوت به جهانی شدن و رهایی از فردیت است.

 

مفاهیم اصلی:

  • وحدت با معشوق: شاعر به وحدت با معشوق اشاره می‌کند و احساس می‌کند که این وصال حاصل شده است.
  • شادی و سرور: شاعر از شادی و سروری که در وجودش جاری است سخن می‌گوید.
  • دعوت به وحدت: شاعر از همه دعوت می‌کند که به او بپیوندند و از این شادی و سرور بهره‌مند شوند.
  • نمادها و استعاره‌ها: مولانا در این غزل، از نمادها و استعاره‌های بسیاری استفاده کرده است که هر کدام به جنبه‌ای از عشق و عرفان اشاره دارند.

 

تفسیر مفصل‌تر:

شاعر می‌گوید که تمام وجود او از شادی می‌درخشد و این شادی تنها از دهان او نیست بلکه از تمام وجودش سرچشمه می‌گیرد. شاعر می‌گوید که او با معشوق خود یکی شده است. شاعر معشوق را به مشعله‌ای تشبیه می‌کند که دل‌ها را روشن می‌کند. شاعر از معشوق می‌خواهد که به همه انسان‌ها عشق بورزد و آن‌ها را از این شادی بهره‌مند کند. شاعر از معشوق می‌خواهد که بین بندگان خود فرق نگذارد و همه را به سوی خود فراخواند. شاعر می‌گوید که اگر معشوق یک شب به آن‌ها توجه نکند، همه جهان به آشوب می‌افتد.

 

اهمیت این غزل:

این غزل یکی از زیباترین غزل‌های عاشقانه مولانا است. مولانا در این غزل، به زیبایی و عمق عشقی که به معشوق دارد پرداخته و از حالتی که پس از دیدار با معشوق در او ایجاد شده، سخن گفته است. این غزل، یک توصیف زیبا از عشق و وابستگی انسان به معشوق است.

 

نکات قابل توجه:

  • این غزل، سرشار از احساسات شدید و عمیق است.
  • مفاهیم این غزل بسیار عمیق و پیچیده است و نیاز به مطالعه و تأمل بیشتری دارد.
  • این غزل، یک توصیف عرفانی از عشق و وحدت با معشوق است.

تفسیر کامل این غزل، نیازمند دانش عمیقی از ادبیات فارسی و شناخت از مفاهیم عشق و عرفان است.

 

نکات اضافی برای تفسیر عمیق‌تر:

  • هر بیت از این غزل، حاوی معانی چندلایه است و نیاز به تفسیر دقیق دارد.
  • برای درک بهتر این غزل، باید به زندگی و اندیشه‌های مولانا و همچنین به رابطه او با شمس تبریزی آشنا بود.
  • این غزل، یک دعوت به عشق و معرفت است و به انسان نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند به کمال برسد.

نکته مهم: تفسیر اشعار عرفانی، به ویژه اشعار مولانا، بسیار گسترده و پیچیده است و هر فرد با توجه به فهم و درک خود، می‌تواند تفسیرهای متفاوتی از این اشعار ارائه دهد. این تفسیر، تنها یک برداشت از این غزل است و ممکن است تفسیرهای دیگری نیز وجود داشته باشد.

لینک‌های مفید دیگر: فال حافظ ، فال انبیاء ، فال مولانا ، گوگل

کلمات کلیدی: غزلیات دیوان شمس ، تفسیر غزلیات دیوان شمس ، غزلیات دیوان شمس مولانا ، اشعار مولانا ، دیوان مولانا شمس تبریزی ، بهترین اشعار دیوان شمس ، ناب ترین اشعار مولانا ، غزلیات مولانا ، غزلیات مولانا جلال الدین ، رباعیات مولانا ، زیباترین رباعیات مولانا ، اشعار کوتاه مولانا

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: