حافظ غزل شماره 82
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 82
آن تُرک پری چهره که دوش از بَرِ ما رفت
آیا چه خطا دید که از راهِ خطا رفت؟
تا رفت مرا از نظر آن چشمِ جهان بین
کس واقفِ ما نیست که از دیده چه‌ها رفت
بر شمع نرفت از گذرِ آتشِ دل، دوش
آن دود که از سوزِ جگر بر سر ما رفت
دور از رخِ تو دم به دم از گوشهٔ چشمم
سیلابِ سرشک آمد و طوفانِ بلا رفت
از پای فتادیم چو آمد غمِ هجران
در درد بمردیم چو از دست دوا رفت
دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کارِ دعا رفت
احرام چه بندیم؟ چو آن قبله نه این جاست
در سعی چه کوشیم؟ چو از مروه صفا رفت
دی گفت طبیب از سرِ حسرت چو مرا دید
هیهات که رنجِ تو ز قانونِ شفا رفت
ای دوست به پرسیدنِ حافظ قدمی نه
زان پیش که گویند که از دارِ فنا رفت
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 82 حافظ: آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
غزل شماره 82 حافظ یکی از غزل‌های مشهور اوست که عمدتاً به موضوع فراق و دوری از معشوق می‌پردازد. این غزل حالتی از اندوه، دلتنگی و جستجوی علت جدایی را به تصویر می‌کشد.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول و دوم: شاعر از رفتن معشوق خود بسیار ناراحت است و از خود می‌پرسد که چه خطایی کرده که معشوق او را ترک کرده است.
- بیت سوم و چهارم: شاعر می‌گوید که کسی از راز دل او آگاه نیست و نمی‌داند که چه چیزی باعث شده که معشوق او را ترک کند.
- بیت پنجم و ششم: شاعر در سایه گل و سرو آه می‌کشد و آه او با باد به اطراف می‌پیچد.
- بیت هفتم و هشتم: شاعر می‌گوید که اگر اشک‌هایش از غم فراق زیاد شود، این اشک‌ها دریا می‌شود.
- بیت نهم و دهم: شاعر از کسی که در مجلس معشوق است می‌خواهد که یاد او را کند و گریه کند.
- بیت یازدهم و دوازدهم: شاعر از باد شمال می‌خواهد که سوز و گداز دل معشوق را برای او بیاورد.
مفاهیم اصلی غزل:
- فراق و جدایی: اصلی‌ترین موضوع این غزل، دوری از معشوق و اندوه ناشی از آن است.
- عشق و دلدادگی: شاعر عشقی عمیق به معشوق خود دارد و از جدایی او بسیار رنج می‌برد.
- تنهایی و غربت: شاعر احساس تنهایی و غربت می‌کند و به دنبال دلداری است.
- جستجوی علت: شاعر به دنبال یافتن دلیل جدایی معشوق است و از خود می‌پرسد که چه اشتباهی کرده است.
تفسیر کلی:
این غزل بیانگر عمق احساسات شاعر نسبت به معشوق و رنج ناشی از جدایی است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و زبان شیوا، احساسات خود را به زیبایی بیان کرده است. این غزل برای افرادی که تجربه جدایی و دوری از عزیزان خود را داشته‌اند، بسیار قابل همذات‌پذیری است.
کاربردهای این غزل در فال حافظ:
این غزل معمولاً برای افرادی که درگیر مسائل عشقی و عاطفی هستند و احساس دوری و جدایی می‌کنند، تعبیر می‌شود. همچنین برای افرادی که به دنبال دلیل مشکلات خود هستند، می‌تواند مفید باشد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
