حافظ غزل شماره 35
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
مطالب پیشنهادی
حافظ غزل شماره 35
برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فِتاد دل از ره، تو را چه اُفتادست؟
میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقهایست که هیچ آفریده نَگشادست
به کام تا نرساند مرا لبش، چون نای
نصیحتِ همه عالم به گوشِ من بادست
گدایِ کویِ تو از هشت خُلد، مستغنیست
اسیرِ عشقِ تو از هر دو عالم آزادست
اگر چه مستیِ عشقم خراب کرد ولی
اساسِ هستیِ من زان خراب، آبادست
دلا مَنال ز بیداد و جورِ یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست
برو فِسانه مخوان و فُسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 35 حافظ: برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
متن کامل غزل:
برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست مرا فتاد دل از ره، تو را چه افتادست؟
میان او که خدا آفریده است از هیچ دقیقهایست که هیچ آفریده نگشادست
به کام تا نرساند مرا لبش چون نای نصیحتِ همه عالم به گوش من بادست
گدای کوی تو از هشت خُلد مستغنیست اسیرِ عشقِ تو از هر دو عالم آزادست
اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی اساسِ هستیِ من زان خراب آبادست
دلا منال ز بیداد و جور یار که یار تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست
برو فِسانه مخوان و فسون مدم حافظ کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: شاعر خطاب به واعظ میگوید: تو به کار خودت برس و به من کاری نداشته باش. دل من از راه عشق سرگردان شده و تو چه کارهای؟
- بیت دوم: شاعر میگوید که بین او و معشوقش، پیوندی الهی وجود دارد که هیچ کس نمیتواند آن را درک کند.
- بیت سوم: شاعر میگوید تا زمانی که لب معشوق به کام او نرسد، تمام نصایح دنیا در گوشش باد است.
- بیت چهارم: شاعر میگوید که کسی که در عشق او اسیر است، از همه لذتهای دنیا بینیاز است.
- بیت پنجم: شاعر میگوید که اگرچه مستی عشق او را خراب کرده است، اما همین خرابی اساس وجود او را تشکیل میدهد.
- بیت ششم: شاعر به دل خود میگوید که از سختیهای عشق ناامید نشو، زیرا این همان چیزی است که برای تو مقدر شده است.
- بیت هفتم: شاعر به حافظ میگوید که دیگر داستانهای عاشقانه نخوان، زیرا من از این داستانها بسیار شنیدهام.
تفسیر کلی غزل:
در این غزل، حافظ به زیبایی عشق و وابستگی خود به معشوق را بیان کرده است. او میگوید که عشق او به معشوق آنقدر عمیق است که هیچ نصیحتی نمیتواند او را از این عشق بازدارد. شاعر در این غزل به ارزش عشق و بینیازی عاشق از دنیا اشاره میکند.
مفاهیم اصلی غزل:
- عشق و وابستگی: عشق به عنوان نیروی محرکه اصلی زندگی و وابستگی شدید شاعر به معشوق.
- بینیازی عاشق: عاشق از همه لذتهای دنیا بینیاز است و تنها به عشق معشوق نیاز دارد.
- تلاش بیهوده دیگران: تلاش دیگران برای تغییر دادن شاعر بیهوده است.
- سرنوشت و تقدیر: آنچه برای انسان مقدر شده است، حتماً اتفاق خواهد افتاد.
در کل، غزل 35 حافظ، یک غزل عاشقانه و پرشور است که در آن شاعر با زبانی شیوا و لطیف، عمق عشق خود را به معشوق بیان کرده است.
نکات قابل توجه:
- این غزل، پاسخی است به نصایح و پندهای اطرافیان که میخواهند شاعر را از عشق بازدارند.
- شاعر در این غزل، به ارزش عشق و بینیازی عاشق از دنیا اشاره میکند و میگوید که عشق بالاتر از هر چیز دیگری است.
این غزل، نمونهای از غزلهای عاشقانه حافظ است که در آن شاعر با استفاده از زبان ساده و روان، احساسات خود را به زیبایی بیان کرده است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: