حافظ غزل شماره 223

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 223

هرگزم نقشِ تو از لوحِ دل و جان نَرَوَد

هرگز از یادِ من آن سروِ خرامان نَرَوَد

از دِماغِ مَنِ سرگشته خیالِ دَهَنَت

به جفایِ فلک و غُصهٔ دوران نرود

در ازل بست دلم با سرِ زلفت پیوند

تا ابد سر نَکشَد، وز سرِ پیمان نرود

هر چه جز بارِ غمت بر دلِ مسکینِ من است

برود از دلِ من وز دلِ من آن نرود

آن چُنان مِهر توام در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود، از دل و از جان نرود

گر رَوَد از پِی خوبان دلِ من معذور است

درد دارد چه کُنَد کز پِی درمان نرود

هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان

دل به خوبان ندهد وز پِی ایشان نرود

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 223 حافظ: هرگز آن نقش تو از لوح دل و جان نرود

غزل شماره 223 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و ماندگارترین غزل‌های دیوان اوست. حافظ در این غزل، با زبانی شیوا و احساساتی، به توصیف عشق عمیق و پایدار خود به معشوق می‌پردازد و بیان می‌کند که عشق او به هیچ وجه از یادش نمی‌رود.

معنی بیت به بیت:

هرگز آن نقش تو از لوح دل و جان نرود: هرگز تصویر تو از لوح دل و جان من پاک نخواهد شد.
هرگز آن قامت همچون سرو خرامانت از خاطرم فراموش نمی‌شود: هرگز آن قامت بلند و стройا مانند سرو که با وقار حرکت می‌کردی از یادم نمی‌رود.
از دماغ من سرگشته خیال دهنت به جفای فلک و غصه دوران نرود: خیال دهان تو که مرا سرگردان کرده است، حتی با جفای روزگار و غم‌های دوران از سرم بیرون نمی‌رود.
ای بلبل سحری که به گلشن قدسی می‌خوانی: ای بلبل سحرخیز که در گلشن بهشتی می‌خوانی،
در وصف سرو چمان من چنین می‌خوانی: در وصف سرو چمان من (یعنی معشوق من) چنین زیبا می‌خوانی.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، عشق خود را به معشوق به عنوان یک واقعیت جاودانه توصیف می‌کند. او می‌گوید که تصویر معشوق در دل و جانش نقش بسته و هرگز فراموش نخواهد شد. این غزل نشان می‌دهد که عشق حافظ به معشوق، عشقی عمیق و پایدار است که تحت تأثیر گذر زمان و حوادث قرار نمی‌گیرد.

مفاهیم کلیدی:

عشق جاودان: عشقی که با گذشت زمان قوی‌تر می‌شود.
زیبایی معشوق: توصیف زیبایی‌های ظاهری و باطنی معشوق.
پایداری عشق: ثابت بودن عشق در برابر گذر زمان و سختی‌ها.
عشق به عنوان الهام: عشق به عنوان الهام‌بخش هنر و شعر.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای عشق پایدار و ماندگار، ایجاد رابطه عمیق و معنوی، و موفقیت در عشق است. همچنین می‌تواند به معنای الهام گرفتن از یک فرد خاص یا یک ایده باشد.