حافظ غزل شماره 208

حافظ غزل شماره 208

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 208

حافظ غزل شماره 208

خستگان را چو طلب باشد و قُوَّت نَبُوَد

گر تو بیداد کنی شرطِ مُروَّت نَبُوَد

ما جفا از تو ندیدیم و تو خود نَپْسَندی

آنچه در مذهبِ اربابِ طریقت نبود

خیره آن دیده که آبش نَبَرَد گریهٔ عشق

تیره آن دل که در او شمعِ محبت نبود

دولت از مرغِ همایون طلب و سایهٔ او

زان که با زاغ و زَغَن شَهپَرِ دولت نبود

گر مدد خواستم از پیرِ مُغان عیب مکن

شیخ ما گفت که در صومعه همّت نبود

چون طهارت نَبُوَد کعبه و بتخانه یکیست

نَبُوَد خیر در آن خانه که عصمت نبود

حافظا علم و ادب ورز که در مجلسِ شاه

هر که را نیست ادب لایقِ صحبت نبود

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 208 حافظ: خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

غزل شماره 208 حافظ یکی از غزل‌های پر انرژی و انگیزه‌بخش دیوان اوست. این غزل به زیبایی به موضوع تلاش، امیدواری و پیروزی بر مشکلات می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی رسا و پرشور، به تشویق انسان به تلاش و کوشش برای رسیدن به اهداف خود می‌پردازد.

معنی بیت به بیت:

  • خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود: وقتی انسان خسته‌ای اراده‌ای برای رسیدن به هدفی داشته باشد اما توان کافی نداشته باشد،
  • عشق ورزد به طلب، جان فدای آن کند: به آن هدف عشق می‌ورزد و حتی جان خود را فدای آن می‌کند.
  • کور باد آن چشمی که از گریه عشق غرق در آب فنا نشده است: کور باد آن چشمی که از گریه عشق در آب فنا (یعنی مرگ) غرق نشده است. (یعنی آن چشمی که از شدت عشق و تلاش نگریسته و از آن راه به کمال رسیده است.)
  • سیاه و تار باد آن دلی که شمع محبت در آن نور نیفشانده است: سیاه و تار باد آن دلی که شمع محبت در آن نور نیفشانده است. (یعنی آن دلی که با عشق روشن نشده است.)
  • گر چه صد بحر گناهت چو کف دریا شود: اگر گناهان تو به اندازه کف دریا زیاد باشد،
  • بازتابد ز تو خورشید خدایی شود: باز هم نور خدا از تو تابیده خواهد شد.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به انسان امیدواری می‌دهد و او را به تلاش و کوشش برای رسیدن به اهدافش تشویق می‌کند. شاعر می‌گوید که حتی اگر انسان خسته و درمانده باشد، اما اراده و عشق به هدفش داشته باشد، می‌تواند به موفقیت برسد. همچنین، حافظ به اهمیت عشق و محبت در زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق می‌تواند انسان را به کمال برساند.

مفاهیم کلیدی:

  • تلاش و کوشش: اهمیت تلاش و کوشش برای رسیدن به اهداف.
  • عشق و محبت: نقش عشق و محبت در زندگی انسان.
  • امیدواری: امیدواری به آینده و پیروزی بر مشکلات.
  • پاک شدن از گناه: امکان پاک شدن از گناهان و رسیدن به کمال.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای نیاز به تلاش بیشتر و امیدواری به آینده است. همچنین می‌تواند به معنای اهمیت عشق و محبت در زندگی باشد.

کاربردهای این غزل:

  • انگیزه و امید: برای ایجاد انگیزه و امید در افراد.
  • تلاش و کوشش: برای تشویق به تلاش و کوشش.
  • عشق و معنویت: برای بیان اهمیت عشق و معنویت در زندگی.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: