حافظ غزل شماره 200

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 200

دانی که چنگ و عود چه تَقریر می‌کنند؟

پنهان خورید باده که تَعزیر می‌کنند

ناموسِ عشق و رونقِ عُشّاق می‌بَرند

عیبِ جوان و سرزنشِ پیر می‌کنند

جز قلبِ تیره هیچ نشد حاصل و هنوز

باطل در این خیال که اِکسیر می‌کنند

گویند رمزِ عشق مگویید و مشنوید

مشکل حکایتیست که تَقریر می‌کنند

ما از برونِ در شده مغرورِ صد فریب

تا خود درونِ پرده چه تدبیر می‌کنند

تشویشِ وقتِ پیرِ مغان می‌دهند باز

این سالِکان نگر که چه با پیر می‌کنند

صد مُلکِ دل به نیم نظر می‌توان خرید

خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند

قومی به جِدّ و جهد نهادند وصلِ دوست

قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند

فِی‌الجُمله اعتماد مکُن بر ثباتِ دهر

کـ‌این کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند

مِی خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب

چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 200 حافظ: دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

غزل شماره 200 حافظ یکی از غزل‌های مشهور و پررمز و راز دیوان اوست. این غزل به زیبایی به موضوع عشق، موسیقی و رموز عالم هستی می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و عرفانی، به بیان احساسات درونی و رموز عالم هستی می‌پردازد.

معنی بیت به بیت:

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند: آیا می‌دانی که چنگ و عود چه رازهایی را بیان می‌کنند؟
از عشق تو نوای حزین می‌گیرند: از عشق تو نغمه‌های غمگین و سوزناک می‌گیرند.
آنچه بگویم همه از عشق توست و بس: هرچه می‌گویم همه از عشق توست و بس.
گر چه دشمنان به من کین دوزند و کین بپوشند: اگرچه دشمنان به من کینه ورزند و کینه توزند،
عاقبت کار به مقصود من انجام شود: در نهایت، کار به آنچه من می‌خواهم ختم خواهد شد.
گر چه طعنه زنند اهل نظر به من و تو: اگرچه اهل نظر به من و تو طعنه بزنند،
لیک ما را به جز این کار دیگر چه سود؟ اما ما به جز این کار (یعنی عشق ورزیدن) چه سود دیگری می‌بریم؟
حافظا در طلب یار مباش بی‌صبر: ای حافظ، در طلب یار بی‌صبر نباش.
که یار آشناست و تو بیگانه‌ای: یار به تو آشناست اما تو به او بیگانه‌ای.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به موسیقی به عنوان زبان عشق و بیانگر احساسات درونی نگاه می‌کند. او می‌گوید که سازهای موسیقی، به ویژه چنگ و عود، از عشق او به معشوق ناله می‌کنند. شاعر با زبان عرفانی، به رموز عشق و عالم هستی اشاره می‌کند و می‌گوید که همه چیز به عشق بازمی‌گردد.

مفاهیم کلیدی:

موسیقی و عشق: موسیقی به عنوان زبانی برای بیان عشق و احساسات.
عرفان و رمزگشایی: جستجو برای یافتن رموز عالم هستی از طریق عشق.
پایداری عشق: عشق به عنوان نیرویی قدرتمند و پایدار.
بی‌اعتنایی به انتقادها: عدم توجه به انتقادهای دیگران در راه عشق.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای رسیدن به آرامش و سکون درونی است. همچنین می‌تواند به معنای اهمیت توجه به احساسات درونی و بیان آن‌ها باشد.