حافظ غزل شماره 305

حافظ غزل شماره 305

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 305

حافظ غزل شماره 305

به وقت گُل شدم از توبهٔ شراب خَجِل

که کَس مباد ز کِردارِ ناصَواب خَجِل

صَلاحِ ما همه دامِ رَه است و من زین بحث

نی‌ام ز شاهد و ساقی به هیچ باب خَجِل

بُوَد که یار نَرَنجَد ز ما به خُلقِ کریم

که از سؤال ملولیم و از جواب خَجِل

ز خون که رفت شبِ دوش از سراچهٔ چشم

شدیم در نظر رَهرُوانِ خواب خَجِل

رواست نرگسِ مست ار فِکند سر در پیش

که شد ز شیوهٔ آن چَشمِ پُر عِتاب خَجِل

تویی که خوبتری ز آفتاب و شُکرِ خدا

که نیستم ز تو در رویِ آفتاب خَجِل

حجابِ ظلمت از آن بست آبِ خضر که گشت

ز شعرِ حافظ و آن طَبعِ همچو آب خِجِل

 

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 305 حافظ: به وقت گل شدم از توبه شراب خجل

غزل شماره 305 حافظ یکی از غزل‌های مشهور و پر بحث اوست که به موضوعات مختلفی از جمله لذت‌جویی، پشیمانی، توبه و طبیعت می‌پردازد. این غزل با بیت آغازین “به وقت گل شدم از توبه شراب خجل” آغاز می‌شود و به خوبی نشان می‌دهد که شاعر با چه تناقضی درونی مواجه است.

مضامین اصلی غزل:

  • لذت‌جویی و پشیمانی: حافظ در این غزل به لذت‌جویی و لذت بردن از زندگی توصیه می‌کند، اما در عین حال به پشیمانی‌های احتمالی بعد از مرگ اشاره می‌کند.
  • طبیعت و فصل‌ها: شاعر از طبیعت و فصل‌ها به عنوان نمادهای مختلفی برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند.
  • توبه و گناه: موضوع توبه و گناه در این غزل به صورت ضمنی مطرح می‌شود و شاعر به پشیمانی از برخی اعمال خود اشاره می‌کند.
  • زندگی و مرگ: شاعر به گذر سریع زمان و ناگهانی بودن مرگ اشاره می‌کند و از مخاطب می‌خواهد که از فرصت زندگی بهترین استفاده را ببرد.

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: شاعر می‌گوید در فصل گل، از توبه کردن در مورد شراب خجالت می‌کشد.
  • بیت دوم: او می‌گوید که صلاح همه ما در دامن طبیعت است و نباید از لذت‌های آن محروم ماند.
  • بیت سوم: شاعر به این نکته اشاره می‌کند که نباید از صحبت کردن در مورد شراب و ساقی خجالت کشید.
  • بیت چهارم: او می‌گوید که دنیا جای بازی و گذر است.
  • بیت پنجم: شاعر به این نکته اشاره می‌کند که نباید از لذت‌های دنیا محروم ماند.
  • بیت ششم: او می‌گوید که باید از هر لحظه زندگی لذت برد.

تفسیر کلی غزل:

این غزل، توصیف فلسفی از زندگی و لذت‌جویی است. حافظ به مخاطب خود توصیه می‌کند که از زندگی لذت ببرد، اما در عین حال به یاد داشته باشد که همه چیز فانی است. او به اهمیت لحظه حال و استفاده بهینه از زمان اشاره می‌کند.

نکات قابل توجه:

  • این غزل، یکی از غزل‌های پرکاربرد در فال حافظ است و تعابیر مختلفی برای آن ارائه شده است.
  • در این غزل، شاعر به طور مستقیم به موضوعات فلسفی مانند مرگ، گذر زمان و لذت‌جویی می‌پردازد.
  • این غزل، نشان می‌دهد که حافظ به دنبال یک زندگی لذت‌بخش و بی‌دغدغه بوده است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: