حافظ غزل شماره 220

حافظ غزل شماره 220

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 220

حافظ غزل شماره 220

از دیده خونِ دل همه بر رویِ ما رَوَد

بر رویِ ما ز دیده چه گویم چه‌ها رَوَد

ما در درونِ سینه هوایی نهفته‌ایم

بر باد اگر رَوَد دلِ ما زان هوا رود

خورشیدِ خاوری کُنَد از رَشک جامه چاک

گر ماهِ مِهرپرورِ من در قبا رود

بر خاکِ راهِ یار نهادیم رویِ خویش

بر رویِ ما رواست اگر آشنا رود

سیل است آبِ دیده و هر کس که بگذرد

گر خود دلش ز سنگ بُوَد هم ز جا رود

ما را به آبِ دیده شب و روز ماجراست

زان رهگذر که بر سرِ کویش چرا رود

حافظ به کوی میکده دایم به صدقِ دل

چون صوفیانِ صومعه دار از صفا رود

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 220 حافظ: از دیده خون دل همه بر روی ما رود

غزل شماره 220 حافظ یکی از غزل‌های پر احساس و عمیق دیوان اوست که به موضوع عشق، جدایی و دلتنگی می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی ساده و صمیمی، به بیان درد و رنج ناشی از دوری معشوق می‌پردازد.

معنی بیت به بیت:

  • از دیده خون دل همه بر روی ما رود: از چشم من خون دل بر روی صورتم جاری می‌شود.
  • گر ماه مهرپرور من در قبا رود: اگر ماه مهربان من (یعنی معشوقم) در آستین خود پنهان شود.
  • ای باد صبا خبر به یارم برسان: ای باد صبا به یارم خبر برسان
  • کز دیده خون جگر به زمین می‌ریزد روان: که از چشم من خون جگر به زمین می‌ریزد.
  • در مجلسش بپرس که حافظ چه حال داشت: در مجلس او بپرس که حافظ چه حالی داشت
  • کز دیده خون دل همه بر روی ما رود: که از چشم من خون دل همه بر روی صورتم جاری می‌شود.

تفسیر کلی غزل:

حافظ در این غزل، به شدت از دوری معشوق رنج می‌برد و این رنج را با خون دل جاری از چشمانش توصیف می‌کند. او از باد صبا می‌خواهد که پیام او را به معشوق برساند و به او بگوید که حافظ به شدت دلتنگ اوست. این غزل بیانگر عمق عشق و وابستگی شاعر به معشوق است.

مفاهیم کلیدی:

  • عشق عمیق: عشق شدید شاعر به معشوق.
  • جدایی و دوری: درد و رنج ناشی از جدایی از معشوق.
  • خون دل: نماد درد و رنج شدید عاطفی.
  • دلتنگی: احساس شدید دلتنگی شاعر.

تعبیر در فال:

اگر این غزل در فال حافظ بیاید، معمولاً به معنای دلتنگی شدید برای کسی، تجربه جدایی و دلشکستگی، و احساس تنهایی است. همچنین می‌تواند به معنای بیماری یا مشکلاتی باشد که باعث رنج و ناراحتی می‌شوند.

کاربردهای این غزل:

  • عشق و ادبیات: این غزل به زیبایی عشق و ادبیات را در هم می‌آمیزد.
  • دلتنگی و غم: برای بیان احساسات دلتنگی و غم.
  • بیماری و رنج: برای توصیف درد و رنج ناشی از بیماری یا مشکلات.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: