حافظ غزل شماره 113

حافظ غزل شماره 113

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 113

حافظ غزل شماره 113

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد

دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا

درش بِبَست و کلیدش به دل سِتانی داد

شکسته وار به درگاهت آمدم، که طبیب

به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش

که دست دادش و یاریِّ ناتوانی داد

برو معالجهٔ خود کن ای نصیحتگو

شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟

گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت

دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 113 حافظ: بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

غزل 113 حافظ یکی از غزل‌های پررمز و راز و عمیق این شاعر بزرگ است که در آن به موضوعات مختلفی از جمله عشق، عرفان، فلسفه و جامعه‌شناسی پرداخته است. این غزل به دلیل استفاده از نمادها و استعاره‌های فراوان، همواره مورد توجه مفسران و علاقه‌مندان به شعر حافظ بوده است.

 

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول و دوم: بنفشه به گل می‌گوید که آن دلبر که به تو آب داد و جان بخشید، به من نیز نشانه‌ای از خود داد.
  • بیت سوم و چهارم: با روی گل‌گون تو، باغ چمن آراسته شد و همه از بوی خوش نفست مست شدند.
  • بیت پنجم و ششم: قد تو مانند سرو به آسمان کشیده شده و بر هر شاخه آن هزاران گل و ریحان روییده است.
  • بیت هفتم و هشتم: با روی تو، خانه و باغ ما پر از نور شد و تو به ما نعمت بزرگی دادی.
  • بیت نهم و دهم: تو مانند یوسف از چاه ظلمت بیرون آمدی و بر دل ما سلطنت کردی.
  • بیت یازدهم و دوازدهم: جمال تو مانند خورشید بر ما تابید و به هر ذره وجود ما حیات و جاودانگی بخشید.
  • بیت سیزدهم و چهاردهم: در هر موی تو هزاران حلقه است و در هر حلقه اسرار نهفته است.
  • بیت پانزدهم و شانزدهم: تو مانند گلی در باغ وجود من روییدی و به هر برگ تو هزاران زبان داده شده است.
  • بیت هفدهم و هجدهم: تو آنقدر ارزشمندی که تمام دنیا فدای تو شود و من به خاطر تو زنده هستم.

 

تفسیر کلی غزل:

این غزل، یک غزل عاشقانه و عرفانی است که در آن حافظ با استفاده از نمادهای طبیعی مانند گل، بنفشه، سرو و خورشید، به توصیف جمال و کمالات معشوق پرداخته است.

  • عشق و زیبایی: جمال معشوق به عنوان نمادی از زیبایی مطلق و حقیقت وجودی در نظر گرفته شده است.
  • عرفان: شاعر با استفاده از نمادهای عرفانی مانند نور، حیات و جاودانگی، به بیان حقایق عرفانی پرداخته است.
  • طبیعت: شاعر از طبیعت برای توصیف زیبایی معشوق استفاده کرده است.

 

نکات کلیدی:

  • نمادها: استفاده فراوان از نمادهای طبیعی مانند گل، بنفشه، سرو و خورشید.
  • عشق و عرفان: تلفیق عشق و عرفان در این غزل.
  • زیبایی شناسی: توصیف زیبایی معشوق به شیوه‌ای بسیار هنرمندانه.

این غزل، یکی از عاشقانه‌ترین و زیباترین غزل‌های حافظ است و نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات و بینش شاعر است.

 

نکات تکمیلی:

  • این غزل، به دلیل استفاده از زبان ساده و روان، برای عموم مردم قابل فهم است.
  • هر بیت این غزل، دارای معانی لطیف و زیبایی است.
  • این غزل، به دلیل توصیف زیبای طبیعت، برای علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک و طبیعت‌گرایی بسیار جذاب است.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: