حافظ غزل شماره 70

حافظ غزل شماره 70

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

مطالب پیشنهادی

خرید انواع هارد اکسترنال با گارانتی معتبر شزکتی
هارد‌های ضد آب و ضد ضربه با برند معتبر و قیمت مناسب
کنترل هوشمند انوع کجت‌ها و گوشی‌ها با ساعت هوشمند
ساعت هوشمند مناسب انواع گوشی‌های هوشمند
خرید انلاین انواع سکه طلا به فوری به قیمت روز
طلا بهترین سرمایه گذاری است. خرید انواع سکه پارسیان

حافظ غزل شماره 70

حافظ غزل شماره 70

مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست

دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست

اشکم احرامِ طوافِ حَرَمَت می‌بندد

گرچه از خونِ دلِ ریش دمی طاهر نیست

بستهٔ دام و قفس باد چو مرغ وحشی

طایر سِدره اگر در طلبت طایر نیست

عاشقِ مفلس اگر قلبِ دلش کرد نثار

مَکُنَش عیب که بر نقدِ روان قادر نیست

عاقبت دست بدان سروِ بلندش برسد

هر که را در طلبت همتِ او قاصر نیست

از روان بخشی عیسی نزنم دَم هرگز

زان که در روح فَزایی چو لبت ماهر نیست

من که در آتشِ سودای تو آهی نزنم

کِی توان گفت که بر داغ، دلم صابر نیست

روز اول که سرِ زلفِ تو دیدم گفتم

که پریشانیِ این سلسله را آخر نیست

سَرِ پیوند تو تنها نه دلِ حافظ راست

کیست آن کِش سَرِ پیوند تو در خاطر نیست

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 70 حافظ: مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

غزل شماره 70 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و پرشورترین غزل‌های اوست که به موضوع عشق، زیبایی معشوق و تأثیر او بر دیگران می‌پردازد. این غزل با بیت آغازین “مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست” به وضوح بیان می‌کند که همه شیفته زیبایی معشوق هستند و تحت تأثیر او قرار گرفته‌اند.

 

تفسیر کلی غزل

در این غزل، حافظ با زبانی شاعرانه و پر از احساس، به توصیف زیبایی بی‌نظیر معشوق و تأثیر او بر دیگران می‌پردازد. او از زیبایی معشوق به گونه‌ای سخن می‌گوید که گویی همه جهان شیفته او هستند و تحت تأثیر جذابیت او قرار گرفته‌اند. شاعر در این غزل به زیبایی‌های طبیعت، عشق به خداوند و لذت‌های معنوی اشاره می‌کند و به خواننده توصیه می‌کند که به دنبال زیبایی‌های درونی باشد.

 

تفسیر بیت به بیت

هر بیت از این غزل، حاوی معانی ژرفی است که نیازمند تفسیر و تحلیل دقیق است.

  • بیت اول: مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست:

    • معنی: چشم‌های ما جز به جمال تو نمی‌نگرد.
    • تفسیر: شاعر می‌گوید که همه نگاه‌ها به سوی معشوق است و زیبایی او همه را مجذوب خود کرده است.
  • بیت دوم: دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست:

    • معنی: دل سرگردان ما غیر از تو را به یاد ندارد.
    • تفسیر: دل شاعر تنها به یاد معشوق است و به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کند.
  • بیت سوم: اشکم احرام طواف حرمت می‌بندد:

    • معنی: اشک من احرام طواف خانه تو را می‌بندد.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید اشک او برای زیارت معشوق آماده است و به دور او می‌گردد.

  • بیت چهارم: گر چه از خون دل ریش دمی طاهر نیست:

    • معنی: اگرچه از خون دل ریشی سفید شده اما هنوز پاک نشده است.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که از شدت عشق دلش خون شده است اما هنوز آرام نگرفته است.

  • بیت پنجم: بسته دام و قفس باد چو مرغ وحشی:

    • معنی: باد مانند مرغ وحشی در دام و قفس گرفتار شده است.
  • تفسیر: شاعر به حال خود که در بند عشق افتاده است اشاره می‌کند.

  • بیت ششم: طایر سدره اگر در طلبت طایر نیست:

  • معنی: اگر پرنده سدره هم به دنبال تو باشد، پرنده‌ای نیست.

  • تفسیر: شاعر می‌گوید که همه موجودات به دنبال معشوق هستند.

  • بیت هفتم: عاشق مفلس اگر قلب دلش کرد نثار:

    • معنی: اگر عاشق فقیر تمام دلش را بدهد.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که عاشق فقیر همه چیز خود را فدای معشوق می‌کند.

  • بیت هشتم: مکنش عیب که بر نقد روان قادر نیست:

    • معنی: او را سرزنش نکن که توانایی دادن جان خود را دارد.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که عاشق به قدری عاشق است که حاضر است جان خود را فدا کند.

  • بیت نهم: عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد:

    • معنی: در نهایت دست به آن سرو بلند خواهد رسید.
  • تفسیر: شاعر به امید رسیدن به معشوق اشاره می‌کند.

  • بیت دهم: هر که را در طلبت همت او قاصر نیست:

    • معنی: هر کس که به دنبال توست، اراده‌اش ضعیف نیست.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که همه کسانی که به دنبال معشوق هستند، اراده قوی دارند.

  • بیت یازدهم: از روان بخشی عیسی نزنم دم هرگز:

    • معنی: من هرگز ادعا نمی‌کنم که مانند عیسی جان می‌دهم.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که او به اندازه عیسی توانایی بخشیدن جان ندارد.

  • بیت دوازدهم: زان که در روح فزایی چو لبت ماهر نیست:

    • معنی: زیرا من در روح بخشیدن مانند لب تو ماهر نیستم.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که لب معشوق به اندازه روح او توانایی بخشیدن دارد.

  • بیت سیزدهم: من که در آتش سودای تو آهی نزنم:

    • معنی: من که در آتش عشق تو آهی نمی‌زنم.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که او به قدری عاشق است که حتی آهی نمی‌کشد.

  • بیت چهاردهم: کی توان گفت که بر داغ دلم صابر نیست:

    • معنی: کی می‌تواند بگوید که من بر این درد صبور هستم؟
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که او نمی‌تواند بر درد عشق صبور باشد.

  • بیت پانزدهم: روز اول که سر زلف تو دیدم گفتم:

    • معنی: روز اول که زلف تو را دیدم گفتم.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که از همان ابتدا که معشوق را دید عاشق او شد.

  • بیت شانزدهم: که پریشانی این سلسله را آخر نیست:

    • معنی: که این آشفتگی و پریشانی پایان ندارد.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که این عشق و آشفتگی او پایانی ندارد.

  • بیت هفدهم: سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست:

    • معنی: تنها دل حافظ به تو بسته نیست.
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که همه دل‌ها به معشوق بسته است.

  • بیت هجدهم: کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست:

    • معنی: کیست که به تو وابسته نباشد و در یاد تو نباشد؟
  • تفسیر: شاعر می‌گوید که همه به معشوق فکر می‌کنند.

 

مفاهیم اصلی غزل

  • عشق و زیبایی: عشق شدید به معشوق و زیبایی بی‌نظیر او
  • تأثیر معشوق: تأثیرگذاری معشوق بر همه موجودات
  • عرفان و معرفت: شناخت حقایق عالم و رسیدن به کمال
  • نقد اجتماعی: انتقاد از برخی رفتارهای اجتماعی

 

کاربرد غزل

این غزل به دلیل بیان احساسات عاشقانه‌ی شدید و توصیف‌های زیبای شاعر، یکی از محبوب‌ترین غزل‌های حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده می‌شود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد.

 

تفسیر فال:

  • معمولا این غزل نشانه عشق شدید، زیبایی و جذابیت است.
  • همچنین این غزل می‌تواند نشان دهنده تأثیرگذاری فرد بر دیگران و محبوبیت او باشد.
  • اما تفسیر دقیق فال به شرایط فردی و سوال شما بستگی دارد.

لینک‌های مفید دیگر:

فال حافظ

گوگل

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: