حافظ غزل شماره 38
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 38
بی مِهرِ رُخَت روزِ مرا نور نماندست
وز عمر، مرا جز شبِ دیجور نماندست
هنگامِ وداعِ تو ز بس گریه که کردم
دور از رخِ تو، چشمِ مرا نور نماندست
می‌رفت خیالِ تو ز چشمِ من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست
وصلِ تو اَجَل را ز سرم دور همی‌داشت
از دولتِ هجرِ تو کنون دور نماندست
نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رُخَت این خستهٔ رنجور نماندست
صبر است مرا چارهٔ هجرانِ تو لیکن
چون صبر توان کرد که مقدور نماندست؟
در هِجرِ تو گر چشمِ مرا آبِ روان است
گو خونِ جگر ریز که معذور نماندست
حافظ، ز غم از گریه نپرداخت به خنده
ماتم زده را داعیهٔ سور نماندست
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل 38 حافظ: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
غزل 38 حافظ با بیت آغازین “بی مهر رخت روز مرا نور نماندست” یکی از غزل‌های پر احساس و مملو از غم هجران است. حافظ در این غزل، دوری از معشوق را به تاریکی شب و از دست دادن روشنایی روز تشبیه می‌کند.
تفسیر بیت به بیت
بیت اول: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست:
- معنی: بدون مهر و محبت روی تو، روزهای من دیگر نوری ندارد.
- تفسیر: شاعر می‌گوید که با نبود یار، زندگی‌اش بی‌معنا شده و دیگر هیچ چیز نمی‌تواند او را خوشحال کند.
بیت دوم: وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست:
- معنی: و از عمرم جز شبی تاریک باقی نمانده است.
- تفسیر: شاعر با این بیت بر طولانی شدن شب هجران و تاریکی زندگی بدون یار تاکید می‌کند.
بیت سوم: هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم:
- معنی: هنگام خداحافظی از تو، آنقدر گریه کردم که …
- تفسیر: شاعر به لحظه جدایی از معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که در آن لحظه آنقدر گریه کرده که…
بیت چهارم: دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست:
- معنی: دور از روی تو، چشمان من دیگر نوری ندارد.
- تفسیر: شاعر دوباره به تاریکی زندگی بدون یار اشاره می‌کند و می‌گوید که چشمانش از گریه خشک شده است.
بیت پنجم: می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت:
- معنی: خیال تو از چشمانم می‌رفت و می‌گفت:
- تفسیر: شاعر به خیال معشوق اشاره می‌کند که از او دور می‌شود.
بیت ششم: هیهات از این گوشه که معمور نماندست:
- معنی: افسوس بر این گوشه که دیگر آباد نخواهد ماند.
- تفسیر: شاعر به مکانی که در آن با معشوق بوده اشاره می‌کند و می‌گوید که بدون حضور یار، آن مکان دیگر برای او ارزشی ندارد.
بیت هفتم تا دهم: در این ابیات، شاعر به توصیف بیشتر درد هجران، ناامیدی از وصل و امید به صبر می‌پردازد.
تفسیر کلی غزل
در این غزل، حافظ با زبانی بسیار احساساتی و سوزناک، درد هجران و دوری از معشوق را بیان می‌کند. او با استفاده از تشبیهات زیبا و کلمات تأثیرگذار، خواننده را در غم و اندوه خود شریک می‌کند.
مفاهیم اصلی غزل:
- عشق و هجران: عشق سوزناک شاعر به معشوق و درد ناشی از دوری
- تاریکی و روشنایی: تشبیه نبود معشوق به تاریکی و نبود او به روشنایی
- امید و ناامیدی: نوسان بین امید به وصل و ناامیدی از آن
- غم و اندوه: توصیف عمیق غم و اندوه شاعر به دلیل دوری از معشوق
کاربرد غزل:
این غزل به دلیل بیان احساسات عمیق و صادقانه، یکی از محبوب‌ترین غزل‌های حافظ است و در بسیاری از موارد برای فال و تعبیر استفاده می‌شود. همچنین، این غزل به عنوان یک اثر ادبی ارزشمند در ادبیات فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد.
نکته: تفسیر غزل‌های حافظ به دلیل عمق معانی و استفاده از نمادها و استعاره‌ها، می‌تواند متفاوت باشد. هر مفسر با توجه به دانش و دیدگاه خود می‌تواند تفسیر متفاوتی از یک غزل ارائه دهد.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
