حافظ غزل شماره 394
فال حافظ با تفسیر
ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.
حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید
آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 394
ای روی ماه‌منظر تو نوبهار حُسن
خال و خط تو مرکز حُسن و مدار حُسن
در چشم پرخمار تو پنهان فسون سِحر
در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حُسن
ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قَدَت از جویبار حُسن
خرّم شد از ملاحت تو عهد دلبری
فرّخ شد از لطافت تو روزگار حُسن
از دام زلف و دانهٔ خال تو در جهان
یک مرغِ دل نماند نگشته شکار حُسن
دائم به لطفِ دایهٔ طبع از میانِ جان
می‌پرورَد به ناز، تو را در کنار حُسن
گِرد لبَت بنفشه از آن تازه و تر است
کآب حیات می‌خورَد از جویبار حُسن
حافظ طمع برید که بیند نظیر تو
دیّار نیست جز رُخَت اندر دیار حُسن
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 394 حافظ: ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
غزل شماره 394 حافظ یکی از عاشقانه‌ترین و زیباترین غزل‌های اوست که به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر او بر همه موجودات می‌پردازد. حافظ در این غزل، با زبانی شیوا و پرشور، به توصیف جمال بی‌نظیر معشوق پرداخته و او را به بهار و ماه تشبیه کرده است.
تفسیر بیت به بیت:
- بیت اول: “ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن”؛ حافظ با این بیت، به صورت مستقیم به معشوق خود خطاب می‌کند و زیبایی او را به بهار تشبیه می‌کند.
- بیت دوم: “خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن”؛ حافظ می‌گوید که خال و خط روی معشوق، مرکز و مدار همه زیبایی‌هاست.
- بیت سوم: “در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر”؛ حافظ می‌گوید که در چشم‌های خواب‌آلود معشوق، جادوی سحر و افسون نهفته است.
- بیت چهارم: “در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حسن”؛ حافظ می‌گوید که در زلف آشفته معشوق، آرامش و قرار زیبایی نهفته است.
تفسیر کلی:
حافظ در این غزل، با زبانی شاعرانه و پر از تشبیه، به توصیف زیبایی معشوق پرداخته است. او با استفاده از واژه‌هایی مانند بهار، ماه، سحر و افسون، زیبایی معشوق را به بالاترین حد ممکن رسانده است. این غزل، نشان از عشق عمیق و شیفتگی شاعر به معشوق دارد.
معانی ضمنی:
- عشق و زیبایی: موضوع اصلی غزل، عشق و زیبایی بی‌نظیر معشوق است.
- تأثیر معشوق: زیبایی معشوق بر همه موجودات تأثیرگذار است.
- تشبیهات زیبا: حافظ با استفاده از تشبیهات زیبا، زیبایی معشوق را به تصویر می‌کشد.
- عشق عرفانی: برخی مفسران، این غزل را به عنوان یک نماد از عشق عرفانی تفسیر می‌کنند.
تفسیرهای دیگر:
- تفسیر عرفانی: برخی مفسران، معشوق را نمادی از خدا یا حقیقت مطلق می‌دانند و این غزل را به عنوان یک جستجوی عرفانی تفسیر می‌کنند.
- تفسیر ادبی: برخی دیگر، این غزل را صرفاً به عنوان یک شعر عاشقانه و زیبا تفسیر می‌کنند.
موارد استفاده از این غزل:
- تحلیل و بررسی شعر حافظ: این غزل می‌تواند برای درک بهتر سبک و زبان شعر حافظ مورد استفاده قرار گیرد.
- مطالعه عرفان: این غزل می‌تواند برای مطالعه عرفان اسلامی و ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شناخت فرهنگ و ادبیات فارسی: این غزل به عنوان بخشی از ادبیات کلاسیک فارسی اهمیت دارد.
- استفاده در روانشناسی و مشاوره: این غزل می‌تواند برای درک بهتر احساسات و عواطف انسان مورد استفاده قرار گیرد.
نکات اضافی:
- این غزل، بیانگر احساسات عمیق و درونی حافظ است.
- حافظ در این غزل، از زبان و بیان بسیار زیبایی برای توصیف عشق استفاده کرده است.
- این غزل، حاوی پیامی امیدوارانه و عاشقانه است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
